Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Γέρων Εμμανουήλ Γρηγοριάτης. Μέρος Ε'

 Γέρων Εμμανουήλ Γρηγοριάτης. Μέρος Ε' 

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

-Ποῖον ἄλλον ῞Αγιον εὐλαβεῖσθε, ἰδιαίτερα, πάτερ Ἐμμανουήλ;
-Εὐλαβοῦμαι τήν ῾Αγία Παρασκευή καί τόν ῞Αγιον Νεκτάριο. ῎Αα, καλά πού θυμήθηκα τόν ῞Αγιο Νεκτάριο καί ἔχω νά σοῦ εἰπῶ μερικά θαύματά του πού ἔκανε τώρα προσφάτως.
Πρό καιροῦ, κτυπήθηκε κάποιος σέ αὐτοκινητιστικό δυστύχημα, καί οἱ συγγενεῖς του τόν ἐπῆγαν στήν κλινική τοῦ Μπαρούνι στήν Ἀθήνα. ῞Οταν τόν εἶδαν οἱ ἰατροί κομματιασμένον, εἶπαν στούς συγγενεῖς του, ὅτι δέν ἀναλαμβάνουν, διότι γρήγορα θά πεθάνῃ. Ἐκεῖνοι ἐπέμενον, λέγοντες στούς ἰατρούς νά ἐπιχειρήσουν καί ὁ Θεός εἶνα μεγάλος. Πράγματι τόν ἐπῆγαν στό χειρουργεῖο, καί ἄρχισαν νά κόβουν καί νά ράβουν τά διαμελισμένα κρέατα. ῞Οταν ὁ τραυματίας συνῆλθε λίγο, τούς ἐρώτησε:
-Δέν μοῦ λέτε, ποῖος ἦτο ἐκεῖνος ὁ Καλόγερος πού σᾶς ἔδινε τά χειρουργικά ἐργαλεῖα;»
-Δέν ἔχουμε κοντά μας τέτοιον ἄνθρωπον τοῦ εἶπαν.
-Μά ἐγώ ἔβλεπα ἕναν ἡλικιωμένο Μοναχό νά σᾶς βοηθᾷ.
῞Οταν βελτιώθηκε ἡ ὑγεία του καί βγῆκε ἀπό τήν κλινική, οἱ συγγενεῖς του τόν ἐπῆγαν στήν Ἐκκλησία. Προσκυνῶντας τήν εἰκόνα τοῦ ῾Αγίου Νεκταρίου, τούς εἶπε μέ χαρά: «Αὐτός ἦταν ὁ βοηθός τῶν ἰατρῶν στήν ἐγχείρησι».
῎Αλλοτε πάλι σέ μιά οἰκογένεια τοῦ Παλαιοῦ Φαλήρου, μετά τόν θάνατον τοῦ ἀνδρός, οἱ συγγενεῖς τῆς γυναικός του, ἐπενέβησαν δυναστικῶς νά τῆς πάρουν τήν περιουσία. ῾Η ὑπόθεσις ἔφθασε στά δικαστήρια. ῾Η καϋμένη ἡ γυναῖκα παρακαλοῦσε τόν Θεό νά τήν λυτρώσῃ ἀπό τίς ἁρπακτικές διαθέσεις τῶν συγγενῶν της. ῞Ενα πρωῒ παρουσιάσθηκε μπροστά της  ἕνας ἡλικιωμένος Καλόγερος καί τῆς εἶπε:
-Μή στενοχωρῆσαι τό ζήτημα σου θά τακτοποιηθῇ»
-Ποῖος εἶσαι ἐσύ, πάτερ, πού μέ παρηγορεῖς;
-Ἐγώ εἶμαι ὁ πατήρ Νεκτάριος ἀπό τήν Αἴγινα, τῆς εἶπε καί ἔφυγε.
Ἐκείνη τό ἄλλο πρωῒ ἔστειλε τόν ἀνεψιό της στήν Αἴγινα γιά νά μάθῃ ποῦ μένει αὐτός ὁ Καλόγερος, γιά νά τόν γνωρίσῃ ἀπό κοντά καί νά τόν εὐχαριστήσῃ. ῞Οταν ἔφθασε στό λιμάνι ὁ νεαρός ἐρώτησε «πΠοῦ μένει ὁ πατήρ Νεκτάριος;». Μερικά παιδάκια πού τόν ἄκουσαν, κατάλαβαν ποῖον ἤθελε καί τοῦ ἔδειξαν τόν δρόμο γιά τό Μοναστήρι τοῦ ῾Αγίου.
Ἐδῶ πρέπει νά σημειωθῇ ὅτι τό σπίτι τῆς γυναικός αὐτῆς ἐχρησιμοποιεῖτο στήν Ἀθήνα, ὡς Μετόχιο τῆς Μονῆς τοῦ ῾Αγίου Νεκταρίου, καί ὁσάκις οἱ Μοναχές ἐπήγαιναν στήν πόλι, ἐφιλοξενοῦντο ἐκεῖ. ῾Οπότε εἶχε ὑποχρέωσι ὁ ῞Αγιος νά προστατεύσῃ καί βοηθήσῃ  τήν γυναῖκα.
῞Ενα ἄλλο συνταρακτικό θαῦμα τοῦ ῾Αγίου τοῦ αἰῶνος μας, εἶναι τό ἑξῆς:
Σέ μιά ὀρθόδοξη ἐνορία μιᾶς πόλεως τῆς Ἀμερικῆς, οἱ Χριστιανοί ἐπερίμεναν μία Κυριακή τόν ῾Ιερέα τους, μά αὐτός ἀκόμη δέν ἐφαίνετο. Σέ λίγο εἶδον νά ἔρχεται ἕνας ἄλλος σεβάσμιος, ἀσπρομάλλης παπᾶς, ὁ ὁποῖος τούς εἶπε:  «Καλημέρα παιδιά μου, τί κάνετε; ῾Ο παπᾶς σας ἀρρώστησε, γι᾿ αὐτό ἦλθα ἐγώ νά σᾶς λειτουργήσῳ» Μετά τήν θεία Λειτουργία, προσφέρθηκε ἕνας Χριστιανός νά φιλοξενήσῃ τόν νέο ῾Ιερέα στό σπίτι του. Ἐκεῖνος τοῦ εἶπε: "Σ᾿ εὐχαριστῶ, ἀλλά πρέπει νά φύγῳ γιατί ἔχω δουλειά".
-Μά ἀπό ποῦ εἶσαι Παπποῦ;
-Εἶμαι ἀπό τήν ῾Ελλάδα.
-Καί ἐκεῖ ποῦ μένεις;
-Μένω  στήν Αἴγινα καί ὀνομάζομαι π. Νεκτάριος. Ἐάν κάποιος ἀπό σᾶς ἔλθῃ στήν
῾Ελλάδα, νά περάσῃ ἀπό τήν Αἴγινα καί ἐκεῖ  θά μέ βρῆτε.
῎Ετσι ἀποχωρίσθηκαν. Θαυμάζει κανείς τήν πρόνοια καί τήν ἀγάπη τοῦ ῾Αγίου, ὁ ὁποῖος ἔσπευσε ν᾿ ἀντικαταστήσῃ τόν ἀσθενοῦντα ῾Ιερέα, γά νά μή μείνουν οἱ Χριστιανοί ἀλειτούργητοι.
Θυμᾶμαι καί ἕνα ἄλλο θαυμαστό γεγονός πού συνέβη ἐδῶ στό ἐκκλησάκι μου, τῶν ῾Αγίων Ἀναργύρων.
Μέσα στό ῾Ιερό Βῆμα, ἀπέναντι ἀπό τήν ῾Αγία Τράπεζα, ὑπάρχει ἀπό παλαιά μία μικρή εἰκόνα διαστάσεων 20χ30 πόντων, στήν ὁποίαν εἰκονίζονται στό μέσον ὁ ῞Αγιος Παντελεήμων καί ἑκατέρωθεν οἱ ῞Αγιοι Ἀνάργυροι, Κοσμᾶς καί Δαμιανός.
Μία φορά παρουσιάσθηκε ὁ ῞Αγιος Παντελεήμων στόν προκάτοχο τοῦ Κελλίου, τόν π. Θεοφύλακτο, καί τοῦ εἶπε: «Νά μέ βγάλῃς ἀπό ἐδῶ μέσα ὅπου μέ ἔχεις, διότι μέ προσκυνᾶ μόνον ὁ ῾Ιερεύς ὅταν λειτουργῇ, καί ἐκεῖνος μόνον παίρνει τήν εὐλογία μου. Νά μέ βάλῃς ἔξω μπροστά στήν εἰκόνα τῶν ῾Αγίων Ἀναργύρων τοῦ Τέμπλου, ὥστε ὅλοι οἱ Χριστιανοί, πού ἔρχονται ἐδῶ, νά προσκυνοῦν καί νά παίρνουν τήν εὐλογία μου».
Καί πράγματι αὐτή ἡ εἰκόνα, εἶναι στό σημεῖον, ὅπου ὑπέδειξεν ὁ ῞Αγιος Παντελεήμων.

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου  
Ἅγιον Ὅρος Ἄθω  
2005
   Αναβάσεις
28 Ἰουνίου 2013
_______________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   π.Δαμασκηνός - Γρηγοριάτικο γεροντικό
  
 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_3328.html

Κατάνυξις: Βατικανό: Σύλληψη ενός καραμπινιέρου, ενός χρηματι...

Κατάνυξις: Βατικανό: Σύλληψη ενός καραμπινιέρου, ενός χρηματι...: Έρευνα για την τράπεζα του Βατικανού Ιοr οδηγεί στην σύλληψη ενός καραμπινιέρου, ενός χρηματιστή και υψηλόβαθμου κληρικού.   Έ...

Κατάνυξις: Ο Διάβολος πάνω στην τηλεόραση δεν επέτρεπε το θυμ...

Κατάνυξις: Ο Διάβολος πάνω στην τηλεόραση δεν επέτρεπε το θυμ...: "...τον ρώτησε γιατί δεν θυμιάζει το σαλόνι. Ο Χρήστος απάντησε εντελώς φυσικά ότι αυτός ο ξένος που κάθεται πάνω στην τηλεόρ...

Κατάνυξις: Τα πρώτα παιδιά με ...3 γονείς θα είναι από την Αγ...

Κατάνυξις: Τα πρώτα παιδιά με ...3 γονείς θα είναι από την Αγ...: Η Βρετανία , άναψε το πράσινο φως και θα γίνει η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα εφαρμοστεί σε ανθρώπους η (αμφιλεγόμενη) μέθοδος εξω...

Κατάνυξις: Εγκρίθηκε η νομοθεσία περί προσβολής αισθημάτων τω...

Κατάνυξις: Εγκρίθηκε η νομοθεσία περί προσβολής αισθημάτων τω...: Το Συμβούλιο Ομοσπονδίας ενέκρινε τη νομοθεσία που προβλέπει ποινική ευθύνη για την προσβολή αισθημάτων των πιστών ως και στερητικ...

Κατάνυξις: Π. ΑΓΓ. ΑΓΓΕΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ...

Κατάνυξις: Π. ΑΓΓ. ΑΓΓΕΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ...: Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΤΘ. 16, 17

Τουρκική διείσδυση σε Ρόδο – Κω: Πως επιδιώκει η Άγκυρα να μεταφέρει το «μοντέλο Θράκη»

Τουρκική διείσδυση σε Ρόδο – Κω: Πως επιδιώκει η Άγκυρα να μεταφέρει το «μοντέλο Θράκη»

ΜΕΤΑ ΛΕΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΕΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ-ΠΕΤΑΝΕ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ ΟΙ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ-ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΧΟΛΗ ΚΑΤΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ

Επειδή αρκετά τράβηξε το θέμα με τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής,είναι καιρός να τους ξεσκεπάζουμε όπου βρούμε.Στην ιστοσελίδα tovima.gr με αφορμή το βιβλίο του γέροντα Αββακούμ του Αγιορείτη «Η Χρυσή Αυγή ως “Δούρειος Ιππος” του Αντιχριστιανισμού» έβγαλαν όλο το κόμπλεξ τους κατά της Ορθοδοξίας καταφερόμενοι με βαρείς χαρακτηρισμούς κατά του σεβαστού γέροντα και απέδειξαν ότι είναι εξίσου επικίνδυνοι για την Εκκλησία μας όσο και η Αριστερά και μαζί και με τους antifa που είναι το άλλο άκρο είναι απόβλητοι.Πρέπει επιτέλους η Ιεραρχία της Ελλαδικής Εκκλησίας να πάρει επίσημα θέση.Άξιος ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ που τους ξεμπρόστιασε!Πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμά του κι άλλοι Ιεράρχες.Δείτε μερικά σχόλιά τους και θα καταλάβετε:

NAI KAI ΛΟΙΠΟΝ; | 16/03/2013 08:05
ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΥΡΙΕ ΡΑΣΟΦΟΡΕ ΕΒΡΑΙΕ ΣΙΩΝΙΣΤΗ ΑΒΒΑΚΟΥΜ. ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ. ΦΥΣΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ. Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΘΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ!
ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ
 
Η δημοκρατική "άνοιξη" | 04/03/2013 21:41
Με όλο τον σεβασμό προς τον πάτερ Αββακούμ (για όλα τα σωστά που κατά τ'άλλα πρεσβεύει), αν δημοκρατία λέγεται να πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στην Εκκλησία ή την Χ.Α. καλύτερα .... η ξενιτιά και ο θάνατος!
?
 
η προσπαθεια απαξιωσις της ΧΑ εχει ξεπερασει το γελοιο | 04/03/2013 16:15
Αν ο καθε Αββακουμ, Σεραφειμ 'η Ναβουχοδονοσωρ, φανατικος ρασοφορος εκανε καμμια δηλωση κατα των ομοφιλοφυλων, αριστερων 'η λαθρομεταναστων, θα γινοταν περιγελως των ΜΜΕ και οι δημοσιογραφοι θα τον ξεσκιζαν σαν κουρελι αναδεικνυοντας τον τρελλο 'η βλακα (μην πω τιποτα χειροτερο). Οταν ομως καποιος περιεργος ρασοφορος μιλαει εχθρικα για την ΧΑ, το αποξηραμενο και ξεφτιλισμενο συστημα τον αναγαγει σε τεραστια μορφη 'σοφιας' που ολοι πρεπει να ακουσουμε και να αποφευγουμε τις κακες συναναστροφες (βλεπε Χ.Α.)! Οι καραγκιοζηδες δηθεν δημοκρατες δεν καταλαβαινουν οτι γινονται πιο γραφικοι και απο τον Λιακοπουλο! Παιδια βαλτε τον Λιακοπουλο να μιλησει κατα της Χ.Α.! Ζητω το Πακισταν!
Σπυρος
 
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΒΒΑΚΟΥΜ, ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΑΒΕΣΑΛΩΜ ! | 04/03/2013 13:26
Όπως σε παλαιότερο σχόλιό μου είχα γράψει, η περί Χρυσής Αυγής βιβλιοπαραγωγή εξελίσσεται υπό τις ευλογίες του...Αββακούμ και των φερεφώνων της κλεπτοκρατικής δημοκρατίας σε επιχείρηση τύπου Χάρρυ Πότερ. Έτσι, αναμένονται οσημέραι προς έκδοση: "Η Χρυσή Αυγή και οι λίθινες πλάκες του Μωϋσή", του ιερομονάχου προφήτη Αβεσαλώμ, "Η Χρυσή Αυγή και το πράσινο σμαράγδι της θεάς Κάλι" με πρωταγωνιστή τον Ιντιάνα Τζόουνς και το "Η Χρυσή Αυγή και το μαγικό σκουπόξυλο" της Μάτζικα ντε Σπελ. Η μπίζνα διαφεύγει προς το παρόν από τους μαίτρ του είδους, Άδωνι και Λιακόπουλο, αλλά η εμπλοκή τους αναμένεται οσονούπω. Και τότε θα ακούσουμε την τσιριχτή φωνή του Άδωνι να άδει: "έξι τόμοι, ένα δεκάρικο !".
ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ
 
Να δώσει συνέντευξη κατά της Χρυσής Αυγής και ο... | 04/03/2013 10:45
Μίκυ Μάους!!! Μόνον έτσι θα πεισθώ και εγώ...
Εύπιστος
 
ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΙ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΡΑΓΟΠΑΠΕΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΟΙ, ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ!ΥΓΡΟ ΠΥΡ Μετά τον αρχιερέα Σισανίου και Σιατίστης που γυρίζει κάθε μέρα από τσοντοκάναλο σε τσοντοκάναλο μεγαλοεργολάβων του δημοσίου, φιλοξενούμενος σε εκπομπές αντίχριστων και άθεων κατά δήλωση τους, συστημικών μεγαλοδημοσιογραφίσκων που τα έτρωγαν με τον Πάγκαλο τόσα χρόνια, κατηγορώντας συνεχώς την Χρυσή Αυγή, το μόνο κόμμα που δεν συμμετείχε ποτέ στο φαγοπότι της διεφθαρμένης γενιάς του Πολυτεχνείου και της Μεταπολιτεύσεως που μας οδήγησε στην λαθρεποίκηση, την προδοσία, το ξεπούλημα, τον όλεθρο και την παρακμή της χώρας μας.. [ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ]..
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
 
Είναι πασιφανής ο πανικός που τους κυριεύει μπροστά στα στοιχεία που έρχονται συνεχώς εις βάρος αυτής της συμμορίας που πουλάει πατριωτισμό για να αρπάξει ύπουλα τις ψήφους των πιστών Ελλήνων ψηφοφόρων.Δείτε με τι μένος και λύσσα αναφέρονται σε άξιους κληρικούς!Οι άνθρωποι είναι ένα βήμα πριν τον ψυχίατρο,γιατί είναι σίγουρο ότι στις επόμενες εκλογές τα ποσοστά τους δεν θα ξεπεράσουν το 4-5%.Τα πουλέν του συστήματος καταρρέουν!
 
ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΡΩΜΙΟΥΣ ΝΑ ΣΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΟΥΝ,ΕΛΑΤΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ (ΠΑΝ.ΠΡΟ.Κ.)!!
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΜΑΣ κ.ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΠΕΝΤΖΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΟΙΧΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ,ΑΠΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,ΟΧΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ,ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΟΙ,ΑΛΛΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!!
 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΟΜΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ (ΠΑΝ.ΠΡΟ.Κ.)
 
Βρείτε μας στη σελίδα μας στο facebook!!


 
 
 
 
 

Ντοκυμαντέρ:«Οι Φάκελοι» τι συνέβη στα Ίμια

Ντοκυμαντέρ:«Οι Φάκελοι» τι συνέβη στα Ίμια

Επιλέχτηκε οριστικά ο ΤΑΡ | DefenceNet.gr

Επιλέχτηκε οριστικά ο ΤΑΡ | DefenceNet.gr

Real.gr - Time - Στο μέλλον θα μεταφράζεται η «ομιλία» των ζώων!

Real.gr - Time - Στο μέλλον θα μεταφράζεται η «ομιλία» των ζώων!

bispan style="font-size:130%;"span style="color:#660000"ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ! Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΜΠΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΣΤΟ NBA ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΕΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ!!!/span/span/i/b

bispan style="font-size:130%;"span style="color:#660000"ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ! Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΜΠΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΣΤΟ NBA ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΕΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ!!!/span/span/i/b

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ο Σόρος, τα ομόλογα της MF Global και το δημοψήφισμα του Παπανδρέου. Ποιους πληρώνεις κύριε Στουρνάρα;

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ο Σόρος, τα ομόλογα της MF Global και το δημοψήφισμα του Παπανδρέου. Ποιους πληρώνεις κύριε Στουρνάρα;

ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ συμμετριες... Εικόνες

ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ συμμετριες... Εικόνες

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: "ΒΟΥΝΤΟΥ" ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Η ΑΔΙΑΘΕΣΙΑ ΣΑΜΑΡΑ; ΔΙΕΚΟΨ...

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: "ΒΟΥΝΤΟΥ" ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Η ΑΔΙΑΘΕΣΙΑ ΣΑΜΑΡΑ; ΔΙΕΚΟΨ...: ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ>>

ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. - Αφύπνιση Συνείδησης

ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. - Αφύπνιση Συνείδησης

The Secret Real Truth: Αρρυθμίες: πότε πρέπει να μας ανησυχήσουν;

The Secret Real Truth: Αρρυθμίες: πότε πρέπει να μας ανησυχήσουν;: Πότε ένα "φτερούγισμα" στην καρδιά είναι ασήμαντο και πότε πρέπει να μας ανησυχήσει; Διαβάστε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τ...

Γαστρίτιδα και κόπωση οι αιτίες της κατάρρευσης Σαμαρά

Γαστρίτιδα και κόπωση οι αιτίες της κατάρρευσης Σαμαρά

Το Βατικανό έστω και « κατόπιν εορτής » διαψεύδει ότι ο σφαγιασμένος ιερωμένος του βίντεο είναι ο φραγκισκανός μοναχός.

Το Βατικανό έστω και « κατόπιν εορτής » διαψεύδει ότι ο σφαγιασμένος ιερωμένος του βίντεο είναι ο φραγκισκανός μοναχός.

► π.Κονανος- Γιατρέ, με λένε Κώστα, είμαι 25 και έχω καρκίνο 26-1-2010

ΤΟ ΑΔΟΞΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΚΗΣ «SUCCESS STORY»

ΤΟ ΑΔΟΞΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΚΗΣ «SUCCESS STORY»

Δεκτά τα ασφαλιστικά μέτρα των κατοίκων στις Σκουριές. Νίκη «Χρυσάφι» λένε οι κάτοικοι

Δεκτά τα ασφαλιστικά μέτρα των κατοίκων στις Σκουριές. Νίκη «Χρυσάφι» λένε οι κάτοικοι

MIA ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

MIA ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Προσκυνητής: Όποιος όμως ἀγαπά νὰ κάνει τὸ θέλημά του, αυτὸς δὲ...

Προσκυνητής: Όποιος όμως ἀγαπά νὰ κάνει τὸ θέλημά του, αυτὸς δὲ...: Ὅλοι ἐπιθυμοῦν τὴν εἰρήνη, μὰ δὲν ξέρουν πῶς νὰ τὴν ἀποκτήσουν. Ὁ Μέγας Παΐσιος κυριεύθηκε ἀπὸ θυμὸ καὶ παρακάλεσε τὸν Κύριο νὰ τὸν ἐλευθ...

Οι Αμερικανοί πανηγυρίζουν για τον TAP! | DefenceNet.gr

Οι Αμερικανοί πανηγυρίζουν για τον TAP! | DefenceNet.gr

Πατήρ Τύχων Σεβκούνωφ,για την Ελλάδα.

Πατήρ Τύχων Σεβκούνωφ,για την Ελλάδα.

"Ψηφιακή άνοια", η νέα μάστιγα της νεολαίας | DefenceNet.gr

"Ψηφιακή άνοια", η νέα μάστιγα της νεολαίας | DefenceNet.gr

Tι είδε η Καναδή βουλευτής Elizabeth May στις Σκουριές και το ρέμα Καρατζά (βίντεο, φωτογραφίες, tweets).

Tι είδε η Καναδή βουλευτής Elizabeth May στις Σκουριές και το ρέμα Καρατζά (βίντεο, φωτογραφίες, tweets).

«Έπεσε ο πλάτανος της Ορθοδοξίας». Αφιέρωμα στον π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο για τα 49 χρόνια από την κοίμησή του.

«Έπεσε ο πλάτανος της Ορθοδοξίας». Αφιέρωμα στον π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο για τα 49 χρόνια από την κοίμησή του.

«ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙA ΤΗΝ ΑΝΈΓΕΡΣΗ ΤΖΑΜΙΟΥ ΣΤΟΝ ΕΛΑΙΏΝΑ - ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΕΡΧΌΜΕΝΑ»

«ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙA ΤΗΝ ΑΝΈΓΕΡΣΗ ΤΖΑΜΙΟΥ ΣΤΟΝ ΕΛΑΙΏΝΑ - ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΕΡΧΌΜΕΝΑ»

ΩΧ ! ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗ Ν.Δ.; "ΠΟΡΝΗ;;" και "Νταβατζής" ο Βενιζέλος; Α,πα,πα! ΤΙ ΛΕΕΙ - 2 ΒΙΝΤΕΟ

ΩΧ ! ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗ Ν.Δ.; "ΠΟΡΝΗ;;" και "Νταβατζής" ο Βενιζέλος; Α,πα,πα! ΤΙ ΛΕΕΙ - 2 ΒΙΝΤΕΟ

ΑΓΙΟΚΕΡΙ....: ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΑΓΙΟΚΕΡΙ....: ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ:   Ο πνευματικός του Ανδρέα Παπανδρέου μιλά για τον μεγάλο ηγέτη και επισημαίνει ότι αν ζούσε, οι πολιτικοί επίγονοί του στο ΠΑΣ...

ΑΓΙΟΚΕΡΙ....: ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ Ο ΛΟΥΚΑΡΙΣ Ο ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑ...

ΑΓΙΟΚΕΡΙ....: ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ Ο ΛΟΥΚΑΡΙΣ Ο ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑ...:   Ὁ  Ἱερομάρτυς Κύριλλος ὁ Λούκαρις γεννήθηκε στὸν Χάνδακα τῆς Κρήτης στὶς 13 Νοεμβρίου 1572 «ἐκ γονέων περιφανῶν ἐλευθέρων, ἔν τε τῇ Πο...

Ποιος επίσκοπος αποκεφαλίζεται; Προσοχή στο Βίντεο!!!!! Θα μιλήσει επιτέλους κανένας;;;

Ποιος επίσκοπος αποκεφαλίζεται; Προσοχή στο Βίντεο!!!!! Θα μιλήσει επιτέλους κανένας;;;

Ἡ διαφορά τῆς ταπείνωσης ἀπό τήν ταπεινολογία. Γέροντος Πορφυρίου. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης



Ἡ διαφορά τῆς ταπείνωσης ἀπό τήν ταπεινολογία (ἡ ὁποία εἶναι κρυμμένος ἐγωισμός).
Ὁ σεσοφισμένος ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος π. Πορφύριος, ἐγνώριζε τήν πλάνη τῆς ψευτοταπείνωσης· διά τοῦτο ἔλεγε ὅτι δέν πρέπει νά ταπεινολογοῦμε, ἀλλά νά ταπεινοφρονοῦμε.
Μπορεῖ, παρατηροῦσε ὁ Γέροντας, κάποιος νά μιλάει γιά τίς ἁμαρτίες του καί νά εἶναι ὑπερήφανος· κι’ ἄλλος νά μιλάει γιά τίς ἀρετές του καί νά εἶναι ταπεινός. Νά εἴμαστε ταπεινοί, ἀλλά νά μήν ταπεινολογοῦμε. Ἡ ταπεινολογία εἶναι παγίδα τοῦ διαβόλου, πού φέρνει τήν ἀπελπισία καί τήν ἀδράνεια, ἐνῶ ἡ ἀληθινή ταπείνωση φέρνει τήν ἐλπίδα καί τήν ἐργασία τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ1.
Σ’ ἕνα πνευματικό του τέκνο εἶπε ὁ Γέροντας: «Σοῦ ἔχει δώσει πολλά χαρίσματα ὁ Θέος. Σέ προίκισε μέ δῶρα σπάνια. Τό νιώθεις;
Νά Τόν εὐχαριστεῖς συνεχῶς καί νά ταπεινώνεσαι στήν Ἀγάπη Του. Παρακάλει τόν Θεό, νά σοῦ στείλει τήν ἁγία ταπείνωση. Ὄχι αὐτή πού λέει, εἶμαι τελευταῖος, εἶμαι τιποτένιος. Αὐτή εἶναι σατανική ταπείνωση. Ἡ ἁγία ταπείνωση εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ»2.
Ἡ ταπείνωση ὁδηγεῖ στήν διάκριση. Ἠ μεγάλη διάκριση τοῦ Γέροντα, καρπός τῆς ταπείνωσης καί τῆς ἀγάπης του.

Ἐξαιτίας τῆς μεγάλης του ταπείνωσης ὁ Θεός τοῦ χάρισε μιά λεπτότατη διάκριση. Πλεῖστα περιστατικά ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ Γέροντας ἦταν διακριτικός καί σοφός. Δείγματα τῆς μεγάλης του διάκρισης εἶναι ὅλες οἱ χαριτωμένες του διδαχές καί μάλιστα αὐτές γιά τήν ταπείνωση, τήν ἐργασία, τήν ἰατρική καί τά ψυχολογικά προβλήματα, ὅπως τίς παρουσιάσαμε στό Β΄ Κεφάλαιο.
________________________________________________________
1 Κοντά στόν Γέροντα Πορφύριο, 1995, σελ. 307.
2 Ἡ θεϊκή φλόγα. σελ. 101:« Καί συνέχιζε: «Ἀκοῦς; Δῶρο, χάρισμα. Ὄχι ἀπό δικές μας προσπάθειες. Ἐσύ προετοίμαζε τόν ἑαυτό σου, καί ζήτα ἀπό τόν Θεό αὐτό τό ἅγιο δῶρο. Μή λές, ἔχω αὐτό τό ἐλάττωμα, τό προσφέρω στό Θεό. Τίποτα. Ἐσύ, ἀγωνίσου, ἐξουθένωνε τόν ἐαυτό σου, καί τά ἄλλα εἶναι τοῦ Θεοῦ. Ἀγωνίζου νά εἰσέλθομε ἀπό δῶ, εἰς τήν ἄκτιστον Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ».
Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς κατά τόν Γέροντα Πορφύριο.Β΄ ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΗΥΞΗΜΕΝΗ (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου). Σχῆμα 14Χ20.5 ,Σελίδες: 170, Τιμή: 7€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6944577885 ἤ στό e- mail: hristospanagia@yahoo.gr
hristospanagia3.blogspot.gr



http://anavaseis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_27.html

Τό Πτέστι – ἡ κόλαση στήν γῆ. Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

Τό Πτέστι – ἡ κόλαση στήν γῆ

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Στό Πιτέστι ἡ “ἀναμόρφωση” δέν θά κάρπιζε τόσο πολύ ἄν δέν πραγματοποιοῦνταν μερικές πρωτύτερα προϋποθέσεις: ἡ τρομοκρατία, ἡ ἀπομόνωση, ἡ ἐπίπληξη, ἡ ἀνευθυνότητα.
Ἡ πεῖνα ἔκανε αὐτούς τούς νέους μόνο σκελετούς. ἡ καθημερινή μερίδα φαγητοῦ δέν ἔφτανε οὔτε τίς 800 θερμίδες. Τούς προσφέρονταν σοῦπες με 20-30 σπόρους πλιγοῦρι, 10-15 σπόροι φασόλια, 7-8 λαχανόφυλλα καί κάποτε σοῦπες μέ ἁπλό βραστό νερό στό ὁποῖο ἔπλεαν 2-3 ἀστερίσκοι λαδιοῦ.
Τό ψωμί ἦταν 250 γραμμαρίων ἤ ἕνα μεγάλο στρογγυλό καρβελάκι τῶν 350 γραμμαρίων, ἀνάλογα. Τό πρωΐ μᾶς ἔδιναν βραστό νερό μέ μυρωδιά καμένης ζάχαρης. Ὅλοι οἱ κρατούμενοι εἶχαν δυστροφία κι ὅμως στά μάτια τους ἔκαιγε πιό δυνατά τό φῶς τῶν δυνατῶν ψυχῶν τους.
Ὅλες οἱ οἰκογενειακές ἐπαφές κόπηκαν, σταμάτησαν καί ὅλες οἱ συναναστροφές. Δέν ὑπῆρχε οὔτε χαρτί, οὔτε μολύβι, οὔτε βιβλίο. Ἀπαγορευόταν νά κοιτάξεις πρός τό παράθυρο, παρόλο πού ἦταν σκεπασμένο μέ σανίδες.
Σ΄ ἕνα κρατητήριο τῶν 2Χ4 μέτρων ἦταν στοιβαγμένοι 7 μέχρι 12 κρατούμενοι, ὥστε καί ὁ σχετικά ἀπομονωμένος τρελλαινόταν τελείως ἀπό τήν σκληρή αὐτή ὁμαδική ἀπομόνωση.
Οἱ στοιβαγμένοι κρατούμενοι ζοῦσαν, φυσικά, σέ φοβερή ἀποπνικτική ἀτμόσφαιρα.
Στό ἄνοιγμα τῆς πόρτας οἱ κρατούμενοι ἦταν ὑποχρεωμένοι νά σηκώνονται ὄρθιοι, νά βγάζουν τόν σκοῦφο τους καί νά χαιρετοῦν: «Νά ζήσεις»! στόν δεσμοφύλακα. Στό κλείσιμο τῆς πόρτας ἔπρεπε νά λένε ὅλοι: «Ζήτω ἡ δόξα τῆς Λαϊκῆς Δημοκρατίας».
Γιά 17 ὧρες ἔπρεπε ν΄ἀγρυπνοῦν, μή ἔχοντας τό δικαίωμα νά νυστάξουν ἤ νά ξαπλώσουν. Δέν ἐπιτρεπόταν νά ὑπάρχει ἕνα συστηματικό πρόγραμμα συζητήσεων. Κουβέντιαζαν ψιθυριστά. Ἀπαγορευόταν κάθε δουλειά ἤ ἀπασχόληση, οὔτε τουλάχιστόν νά ράψουν μιά πατσαβούρα.
Στό κελλί αὐτό-δεσμωτήριο ἔτρωγαν, ἐκοιμῶντο, ἐπλένοντο καί ὅλα τά ἄλλα. Ὁ ἀέρας εἶχε ἀφόρητη μυρωδιά καί μέ πολλή σκόνη. Ἡ βόλτα στήν αὐλή ἐπιτρεπόταν ἀνά πέντε-ἕξι μῆνες, μόνο γιά λίγα λεπτά καί στήν συνέχεια ἀκολουθοῦσαν τιμωρίες μέ ξύλα. Ἄν ὅμως ἕνας κρατούμενος ἐπήγαινε ἐκτός κρατητηρίου, τοῦ φοροῦσαν μαῦρα γυαλιά, ὥστε δέν ἔβλεπε τίποτε. Τό μπάνιο γινόταν ἀνά δύο εβδομάδες.
Ἀπαγορευόταν αὐστηρῶς κάθε ἐπαφή μεταξύ τῶν κρατητηρίων. Ἀνάμεσα στούς κρατουμένους εἶχαν μπεῖ καί ἀρκετοί πράκτορες τοῦ Κόμματος γιά πληροφοριοδότες. Δέν μποροῦσε νά συνομιλήσει κανείς μέ τούς φύλακες. Ἐπιθεωρήσεις γινόντουσαν σπάνια καί παραδέχονταν οἱ ἐπιθεωρητές μέ χαρά ὅτι οἱ ἐπιβληθεῖσεςς τιμωρίες γίνονται μέ τήν πρέπουσα σκληρότητα. Ἡ ἰατρική περίθαλψη εἶχε ἀπαγορευθεῖ. Ὁ ἰατρός εἶχε μετατραπεῖ σέ τραμποῦκο. Οἱ δεσμοφύλακες ἔκαναν τήν ὁποιαδήποτε αὐθαιρεσία.
Ἐκτός ἀπό τόν ξυλοδαρμό ἐβασανίζοντο καί μέ τόν ἐγκλεισμό τους σέ μπουντρούμι. Τό μπουντροῦμι ἦταν στό ὑπόγειο τοῦ δεσμωτηρίου. Τά παράθυρα ἦταν κλεισμένα καί μέσα ἦταν πηκτό σκοτάδι. Στό πάτωμα ὑπῆρχαν μεγάλες ποσότητες ἀνθρωπίνων κοπράνων (σκατά), καί ἔμοιζε μ᾿ ἕνα βρωμισμένο βάλτο, ὅπου δέν ὑπῆρχε οὔτε μία λωρίδα ξηροῦ καί καθαροῦ τόπου. Οἱ τοῖχοι ἦταν ὑγροί. Τό κρῦο τρυποῦσε τά κόκκαλα.
Ἐπί πλέον, λόγῳ μιᾶς πολύ παράξενης ἀκουστικῆς, τό μπουντρούμι αὐτό ἐπηύξανε ὑπερβολικά ἀκόμη καί τούς πιό μικρούς θορύβους: Ἄν κάποιος μιλοῦσε μέ κανονική φωνή, γινόταν μέσα ἕνας ἐκκωφαντικός θόρυβος πού ἔκανε νά ἀντιβουΐζουν οἱ τοῖχοι καί νά δονεῖται ὅλος ὁ ἀέρας.
Ἐδῶ μεταφέρονταν οἱ νεαροί “κερατάδες”, ὁμάδες-ὁμάδες, συνήθως γυμνοί καί ξυπόλυτοι. Ἀντί τροφῆς, τούς δινόταν μιά κουτάλα μέ καυτό, ἀλμυρό νερό. Συνήθως πρίν νά ἔλθουν στήν κάβα (μπουντρούμι) αὐτοί ἔπαιρναν ἕνα δυνατό μαστίγωμα, καρπός αὐθαιρεσίας τῶν δεσμοφυλάκων οἱ ὁποῖοι, σάν τά θηρία ἔμαθαν ποιά εἶναι ἡ γεύση τοῦ αἵματος διά βασάνων.
Γνωρίζω ἀνθρώπους πού ἔκαναν, σταδιακά, πάνω ἀπό 60 ἡμέρες στήν κάβα μέσα σέ τέτοιες συνθῆκες. Τρεῖς ἡμέρες στήν κάβα ἦταν τό ἐλάχιστο καί ἔφτανε μέχρι 8-10 ἡμέρες, δηλαδή μέχρι τήν κατάπτωση καί τό πέσιμο στόν βάλτο. Ὅταν οἱ τιμωρημένοι ἐπαναφέρονταν στά δωμάτια, ἦταν ἄρρωστοι καί ἀγνώριστοι. Σχεδόν ὅλοι οἱ κρατούμενοι ἐπέρασαν τήν κάβα τοῦ Πιτέστι. Ὅλες αὐτές οι μέθοδοι ἐξουδενώσεως καί θανατώσεως ἐπιβάλλονταν στήν διάταξη καί μέ τήν σιωπηρή ἔγκριση τῆς Ἐξουσίας.

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας


 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/06/20_27.html

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Περιπέτειες στά βάθη τῆς Καμτσάτκας. Μέρος Δ'. Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Περιπέτειες στά βάθη τῆς Καμτσάτκας
Μέρος Δ'
Ἐκεῖνο τό Πάσχα, πού ἔκανα κοντά τους, δέν ἔχω λόγια νά τό περιγράψω, ὅπως πιό πάνω εἶπα.  Μισόν αἰώνα καί πλέον ὑπηρετῶ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σάν κληρικός.
Κι ὅλ’ αὐτά τά χρόνια γιόρτασα τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας κάτω ἀπό τίς ἀπροσδόκητες καί ποικιλόμορφες συνθῆκες. 
Τέλεσα τήν ἀναστάσιμη ἀκολουθία στή χιονισμένη, τραχειά ἔρημο τῆς Καμτσάτκας, σέ ἄθλιες ὑπόγεις τρῶγλες, πάνω σέ πλοῖο στήν ἀνοικτή θάλασσα, σέ μιά ἀπόκρημνη παραλία τοῦ Εἰρηνικοῦ Ὠκεανοῦ, στήν πρώτη γραμμή τοῦ μετώπου στά 1914-15, σέ ἐκστρατευτικό νοσοκομεῖο, σέ φυλακές, σέ μοναστήρια...
Στό Κρεμλίνο τῆς Μόσχας, στήν Κωνσταντινούπολη, στή Ἀλεξάνδρεια, στήν Κίνα, στήν Ἰαπωνία....... Ὅμως τά συναισθήματα πού πλημμύρισαν τήν ψυχή μου, ὅταν ἔκανα τήν Ἀνάσταση μέ τούς λεπρούς ἀδελφούς μου, δέν τά ξανάνιωσα.  Κι αὐτά με ὁδήγησαν νά γράψω ἐκείνη τήν ἀξέχαστη ἐμπειρία μου σέ στίχους:

Πάσχα μέ τούς λεπρούς
Στήν Καμτσάτκα, στῆς οἰκουμένης τό τέρμα,
σ’ αὐτῆς τῆς ξεχασμένης γῆς τό νεκρικό σκοτάδι,
μακριά ἀπ’ τόν κόσμο, μέσα στή σιωπή,
κάτω ἀπ’ τό θολό τ’ οὐρανοῦ, τόν ἀστροστολισμένο,
βαθιά, μέσα στά χιόνια, ἀνάμεσα σέ θάλσσα καί σέ βουνά,
ζοῦσαν λίγοι ἄνθρωποι μιάν ἄθλια ζωή.

Μαζί μέ τοῦτα τά παιδιά μου τά πνευματικά, 
πού ἀπό καιρό δέν γνώρισαν χαρά μήτε καί χάδι,
βασανισμένα καθώς εἶναι ἀπό τήν ἄσπλαχνη λέπρα,
ὁ Κύριος θέλησε νά γιορτάσω τό Πάσχα.
Χωρίς ναό, χωρίς καμπάνες,
χωρίς χλιδή καί πλούσιες φορεσιές,
χωρίς μεγάλες χορωδίες καί πλήθη κι ἐπισήμους.
Μέσα στό κάτασπρο καί καθαρό σπιτάκι,
στολισμένοι μέ τή φτώχεια καί τή στέρηση,
στέκονταν οἱ λεπροί μέ τά κεριά τους ἀναμμένα.
Ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ γεμάτος προσευχές καί ἄνθη,
τά πρόσωπα ὅλα φωτισμένα ἀπό κατάνυξη,
μηνούσανε τόν ἐρχομό τῆς ἀναστάσιμης χαρᾶς.
Μέ ἄμφια ταπεινά πίσω ἀπ’ τό βῆλο τοῦ ἱεροῦ,
μέ τή λαμπάδα καί με τό σταυρό, μέ τήν ψυχή ὅλο χαρά,
μπροστά στό θυσιαστήριο τόν ὕμνο ἔψαλα ἐκεῖνο,
πού πρῶτα οἱ ἄγγελοι ἔψαλαν στόν οὐρανό.
Οἱ προσευχές τους φτάσανε ὥς τίς καρδιές μας.
Φούσκωσε ὁ ὕμνος τά πληγωμένα στήθη τῶν λεπρῶν,
πού μέ φωνή ἀδύναμη, βραχνή κι ἀρρωστημένη,
μά μέ ψυχή κατανυγμένη,
τόν ἀναστάσιμο ψάλανε Κανόνα.
Ξεχασμένοι ἀπ’ τόν κόσμο, στερημένοι τό φῶς,
οἱ ἀδελφοί μας τόν Κύριο ἱκέτευαν
γιά τῶν ἁμαρτιῶν τους τήν ἄφεση
καί τοῦ σύμπαντος κόσμου τήν εἰρήνη.
Γιά πρώτη φορά ἀπό τή γέννησή τους,
σήμερα τή μέρα τή μεγάλη αὐτή τῆς σωτηρίας,
ἀξιωθῆκαν νά βρεθοῦν σέ πασχαλιάτικη ἀκολουθία,
καί κινημένοι ἀπ’ τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ
ἐξομολογήθηκαν καί πῆραν τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του.
«Χριστός Ἀνέστη!  Χριστός Βοσκρέσε!»,
πλημμυρισμένοι ἀπό χαρά ἀναφωνοῦσαν.
«Ἀληθῶς Ἀνέστη!  Βοΐστινου Βοσκρέσε!»,
τούς ἀποκρίνονταν τά ὄρη καί ἡ θάλασσα..
Μά πέρασε κείνη ἡ μέρα κι ἦρθε τοῦ χωρισμοῦ ἡ ὥρα.
Λυπητερός ὁ χωρισμός, παντοτινές οἱ ἀναμνήσεις.
Ἤτανε τόσο σύντομη ἡ ἐπαφή τῶν καριδῶν μας.
Σάν ἔφευγα, γονάτισαν σέ προσευχή.
Ἱκέτεψαν τόν Κύριο νά στείλει θύελλες κι ἀστροπελέκια,
γιά νά κλειστοῦν οἱ δρόμοι πού θά μ’ ἔπαιρναν μακριά.
Μέ δάκρυα στά μάτια μέ θερμοπαρακαλοῦσαν:
«Ἀγαπημένε μας πατέρα, μιά μέρα ἀκόμα!
Ἔστω μιά μέρα μόνο ἀκόμα μεῖνε μαζί μας!».
Καί ἡ καρδιά, πού δέν εἶν’ ἀπό πέτρα -ἀκόμα κι ἡ δική μου-,
ζεστάθηκε καί πάλι ἀπ’ τά καυτά τους δάκρυα.
Ἔμεινα ἐκεῖ, μέ τούς λεπρούς μου ἀδελφούς,
νά συνεχίσουμε τήν προσευχή καί τήν ἀδελφική συζήτηση...


Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος
Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα
Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά
Ἔκδοση Τρίτη
Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001
σελ.178-194
 
27 Ἰουνίου 2013

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα


http://anavaseis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_7583.html

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ-ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΜΑΣ κ.ΣΠΕΝΤΖΟ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΕ ΑΠΟΨΕ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΙΛΙΟΥ ΟΠΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ.Η ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΧΤΗΚΕ ΤΟ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ,ΤΟ ΝΕΟ ΑΕΡΑ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΠΑΝ.ΠΡΟ.Κ.

ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ακτήμων Φιλάρετος Καρουλίωτης. Μέρος Γ'. Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση

Ακτήμων Φιλάρετος Καρουλίωτης. Μέρος Γ'
 Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση

  Είχε τέτοια ευαισθησία και έκανε τόσο καθαρή εξομολόγηση με βαθιά μετάνοια, ώστε μετά από χρόνια θυμήθηκε και εξομολογήθηκε ότι, όταν ήταν κηπουρός στη Σταυρονικήτα, έκοβε μικρά τα κολοκυθάκια και δεν τ' άφηνε να μεγαλώσουν. Και αυτό το θεωρούσε αδικία και έκλαιγε απαρηγόρητα.
   Ήταν τότε στον άγιο Πέτρο ένας Γέροντας που πήγαινε και εργαζόταν στη συλλογή των φουντουκιών. Παρακάλεσε το γερω-Φιλάρετο για ένα διάστημα να μείνει να φυλάει το Κελί του. Πήγε, κάθισε δυο-τρεις μήνες, αλλά δεν αναπαυόταν και γύρισε στα Καρούλια. Όμως ο Γέροντας του Αγίου Πέτρου του ζητούσε ενοίκιο για τους μήνες που κάθισε εκεί, αν και δεν είχαν συμφωνήσει για ενοίκιο. Ο γερω-Φιλάρετος δεν είχε να πληρώσει, γι' αυτό στενοχωριόταν και πίστευε ότι φταίει ο ίδιος.
Όποιον συναντούσε στο δρόμο του έβαζε μετάνοια λέγοντας: "Ευλόγησον συγχώρησέ με. Έχασα τα χρόνια της καλογερικής μου, διότι δεν πληρώνω το ενοίκιο που χρωστάω". Τελικά, όταν το έμαθαν οι άλλοι πατέρες, έκαναν παρατήρηση στο Γέροντα που ζητούσε ενοίκιο από τον ακτήμονα γερω-Φιλάρετο και εκείνος σταμάτησε τις ενοχλήσεις προς τον ανεύθυνο θαυμαστό γέροντα Φιλάρετο.
   Είχε γνήσια μετάνοια και αυτομεμψία. ήταν πολύ ήρεμος, δε θύμων ποτέ και με κανέναν. Ο γερω-Γερόντιος των Δανιηλαίων κάποια φορά που πήγε στo Κελί τους και ήταν ανυπόδητος, ως συνήθως, τον παρατήρησε αυστηρά λέγοντάς του: "Άλλη φορά να μην έρχεσαι ξυπόλητος, αλλά να φοράς παντόφλες. Είσαι υποκριτής και παριστάνεις τον Άγιο". Μπροστά στους προσκυνητές και στα νέα καλογέρια δέχθηκε ατάραχος τις παρατηρήσεις, έβαλε μετάνοια επαναλαμβάνοντας: "Να με συγχωρήσεις".
   Την άλλη μέρα που πήγε στους Δανιηλαίους, φορούσε παντόφλες τις οποίες έβγαζε έξω από την πόρτα, και θαύμασαν την ταπείνωσή του. Ο γερω-Γερόντιος του εξήγησε ότι αυτό το έκανε για να μάθουν τα καλογέρια την αυτομεμψία και την ταπείνωση, να λέγουν ευλόγησον, και αυτός ας βαδίζει όπως θέλει.
   Σε εορτές συγκεντρώνονταν οι Καρουλιώτες ασκητές σε ένα καλύβι με Εκκλησάκι, διάβαζαν την ακολουθία, έψελναν την παράκληση και όταν δεν είχαν παπά, διάβαζαν και το Ευαγγέλιο. Έβαζαν το γερω-Φιλάρετο ως εγγράμματο να διαβάζει το Ευαγγέλιο, και αυτός το διάβαζε εμμελώς όπως οι ιερείς. Κάποιος Γέροντας του έκανε παρατήρηση ότι δεν έπρεπε να το διαβάζει έτσι, γιατί δεν είναι παπάς. Είπε "ευλόγησον", αλλά και την άλλη φορά πάλι παρασύρθηκε από τον πόθο του και το διάβασε με μελωδία. Δεν το διάβαζε για επίδειξη αλλά από απλότητα και ευλαβική διάθεση, σαν προσφορά ψαλμωδίας. Στην τράπεζα του έκαναν δημόσια παρατήρηση και εκείνος έβαλε μετάνοια σε όλους λέγοντας: "Ευλογείτε, πατέρες, έχασα τα χρόνια της καλογερικής μου. Πάλι διάβασα μελωδικά".
   Όταν η συνοδεία του γέροντος Γερασίμου του Υμνογράφου άρχισε να κτίζει την Εκκλησία στο σπήλαιο των Αγίων Πατέρων, μερικοί πατέρες της Σκήτεως φοβούμενοι μήπως δεν καταφέρουν να την τελειώσουν, έλεγαν ότι ήταν καλύτερα να μην την άρχιζαν. Οι Γέροντες τα άκουγαν αυτά και στενοχωρούντο. Τότε κάποια μέρα τους επισκέφθηκε ο γερω-Φιλάρετος και τους είπε: "Πατέρες, το έργο αυτό είναι θεάρεστο. Είδα τον άγιο Διονύσιο πάνω από το σπήλαιο να το ευλογεί και μου είπε ότι την Εκκλησία του σπηλαίου θα την φυλάγει ο ίδιος και θα διατηρηθεί έως συντελείας του κόσμου". Έκτοτε πήγαινε τις νύχτες κρυφά στο σπήλαιο και προσευχόταν.
   Ο γερω-Φιλάρετος ασθένησε για ένα μήνα. Πονούσε το στομάχι του και δε δεχόταν τροφή. Προαισθάνθηκε το τέλος του και ετοιμάστηκε. Αποχαιρέτησε και συγχωρέθηκε με τους γειτόνους του, και μόνος του, χωρίς άνθρωπο κοντά του,  παρέδωσε το πνεύμα του εις χείρας Θεού ζώντος το έτος 1956 σε ηλικία 67 ετών. Τον βρήκαν κεκοιμημένον με σταυρωμένα τα χέρια οι πατέρες και τον έθαψαν στον τάφο που είχε προετοιμάσει. Στο Κελί του βρήκαν μια σκάφη με την οποίαν έπλενε τα ρούχα του στη θάλασσα, μία κουβέρτα και το βιβλίο του Αββά Ισαάκ του Σύρου. Ο γείτονάς του γερω-Γαβριήλ ο Καρουλιώτης μετά την ανακομιδή φύλαγε τα λείψανά του μαζί με τα λείψανα του Γέροντός του Σεραφείμ σε μία σπηλιά. Η κάρα του είναι κατακίτρινη.
   Την ευχή του να έχουμε. Αμήν.

Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση
Εκδόσεις
Ιερόν Ησυχαστήριον
"Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος"
σελ. 54-63

 27 Ιουνίου 2013


Για να διαβάσετε τα υπόλοιπα πατήστε 


http://anavaseis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_9166.html

Ἀλήθεια καὶ τόλμη. (Ὁμολογητές: Γρηγόριος, Θεόδωρος καί Λέων). Πρωτοπρ. Γεωργίου Αντζουλάτου

Ἀλήθεια καὶ τόλμη

Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Αντζουλάτου

Μέσα στό φῶς τῆς Ἀναστάσεώς Του, στό φῶς τοῦ Παρακλήτου καί στό φῶς τῶν Ἁγίων Του, ἐπαληθεύεται καί ἡ Ἱστορία. Ἡ λήθη ἐξαφανίζεται καί στή θέση της ἀνατέλλει ἡ μνήμη. Ἡ σκιά καί τό ἡμίφως διαλύονται καί λάμπει ἡ ἀλήθεια τοῦ φωτός, γεμίζοντας δημιουργικά τίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων μέ χαρά. Διανύοντες λοιπόν τήν ἀκατάπαυστη Ἀναστάσιμη εὐφροσύνη, δέν θά μπορούσαμε νά δοῦμε τίποτε ἄλλο κατάματα, παρά τήν Ἀλήθεια καί τήν ἀλήθεια περί τῶν Ἁγίων Της, ὅπως αὐτή μέ τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀποκαλύπτεται στό πέρασμα τῶν αἰώνων.

Τόν βίο πολλῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, γνωρίζουμε ἄριστα. Γιά ὁρισμένους ἄλλους, λιγότερο γνωστούς, ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ φροντίζει νά κοινοποιεῖται τό Συναξάρι τους καί νά εὐεργετοῦνται οἱ χριστιανοί ἀπό τίς μεσιτείες τους. Μεταξύ αὐτῶν, τῶν κάποτε ἀφανῶν Ἁγίων, οἱ τρεῖς ἑορταζόμενοι τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων Ὁμολογητές, Γρηγόριος, Θεόδωρος καί Λέων.
Στρατιῶτες στό ἐπάγγελμα, πιστεύοντας ἀκράδαντα στό Χριστό, γιά νά μήν ὑποκύψουν στήν αἵρεση τοῦ Ἀρείου, ἐγκατέλειψαν τόν αὐτοκρατορικό στρατό στή Σικελία καί κατέφυγαν στήν Κεφαλονιά στά μέσα τοῦ 4ου μ.Χ. αἰ. Ἐγκαταστάθηκαν στήν περιοχή τῆς Σάμης, ὅπου πέρασαν τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς τους μέ προσευχή, ὥσπου κοιμήθηκαν ὁσιακά.

Ἡ φθορά καί ὁ θάνατος, νικημένα μεγέθη ἀπό τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεανθρώπου, δέν μπόρεσαν νά ἐξαφανίσουν ἀπό τόν ἐπίγειο τόπο καταπαύσεως τῶν τριῶν ὁμολογητῶν, τά φωταγωγικά ἴχνη τους. Μέ τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἡ θεϊκή Πρόνοια φρόντισε, ὥστε νά ἀποκαλύψει τά πλήρη χάριτος Θεοῦ ἄφθαρτα σώματά τους καί νά τά ἐντάξει στό ἱστορικό γίγνεσθαι τῆς Κεφαλληνιακῆς Ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς.

 Ἄν καί ἀπό τήν ἱδρυθεῖσα πρός τιμήν τους παλαίφατη Ἱερά Μονή, τά χαριτόβρυτα λείψανα ἀφαιρέθηκαν ἐδῶ καί πολλούς αἰῶνες, στήν Κεφαλλονιά δέν ἔπαψε νά διατηρεῖται ἡ μνήμη τους, στά χείλη καί στίς καρδιές τῶν κατοίκων τοῦ νησιοῦ. Ἡ «τῶν Ἁγίων Φανέντων» Μονή στή Σάμη, καταγεγραμμένη ἤδη τό ἔτος 1264, ἀποτελεῖ διαχρονικό μαρτύριο τόσο τοῦ ἔνθεου βίου, τῆς ὑπέρβασης τοῦ θανάτου καί τῆς θαυμαστῆς ἀποκαλύψεώς τους, ὅσο καί κεντρικό σημεῖο ἀναφορᾶς τῶν χριστιανῶν πού τιμοῦν κάθε χρόνο τέτοια μέρα, Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων, τούς τρεῖς Ἁγίους. Ἔπειτα ἀπό παραμονή τῶν ἀγνοούμενων ἱερῶν λειψάνων τους στή Βενετία, γιά τουλάχιστον ἑπτά αἰῶνες, τόν Μάϊο τοῦ 2009, μέρος τους, ἐπέστρεψε μέ κάθε τιμή στό νησί τοῦ Ἰονίου.

Καί ἐνῶ αὐτή εἶναι ἡ Ἱστορία, κατά τά τελευταῖα ἔτη διαπιστώνεται, ὅτι ὁρισμένες γραφίδες ἐκ μέρους τῆς Αἰγαιοπελαγίτικης νήσου Σάμου, ἐπιχειροῦν σφετερισμό τῆς τοπικῆς διαστάσεως τῶν τριῶν Ἁγίων, μέ ἀπώτερο στόχο τήν ἐνσωμάτωσή τους στό Τοπικό Ἁγιολόγιο. Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Σάμου, ἐνστερνιζόμενη τίς ἀπόψεις, δίνει ἔδαφος γιά καλλιέργεια καί ἄλλων καινοφανῶν θεωριῶν. Ἔτσι, μόλις τό 1996 καί γιά πρώτη φορά, ἁγιογραφεῖται εἰκόνα τῶν τριῶν ἁγίων μέ αὐθαίρετη ἀπόδοση τῶν χαρακτηριστικῶν τῶν ἱερῶν μορφῶν, τό ἑπόμενο ἔτος καθιερώνεται ἑορτή σέ ἐσφαλμένη ἡμερομηνία, ἐνῶ λίγο ἀργότερα συντάσσεται ἀκολουθία βρίθουσα ἀπό ἀνακρίβειες καί θεμελιώνεται Παρεκκλήσι σέ στρατόπεδο.

Καί εὔλογα διερωτᾶται κάποιος: Γιατί νά μήν παρουσιάζεται ἡ ἀλήθεια, ἀκέραια καί ἀνόθευτη; Γιατί ἐξ αἰτίας ἀβάσιμων καί χαλκευμένων συγγραφῶν, νά παραπλανῶνται οἱ χριστιανοί καί νά προκαλεῖται σύγχυση; Γιατί νά παραποιεῖται τό ἐκκλησιαστικό γίγνεσθαι, ἀπό τήν προωθούμενη παραχάραξη τῆς ἱστορίας;
Ἄν καί ἔχει λεχθεῖ ἀπό τά πλέον ἁρμόδια χείλη, ὅτι "δέν διεκδικοῦμε τίποτε", ἡ ἐπιμονή στήν προβολή ἀνιστόρητων στοιχείων καί ὑποθέσεων, καταδεικνύουν, πώς τοπικιστικές σκοπιμότητες λειτουργοῦν δεσμευτικά καί ἔχουν ἐγκλωβίσει τούς ὑπευθύνους. Ἐπιτέλους! Ἀς ἀφήσουμε τό φῶς νά πλημμυρίσει τή ζωή μας. Ὅποιος γεύεται τή χαρά τοῦ Ἀναστημένου Ἰησοῦ καί τήν πληρότητα τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἔχει τήν ἐξ ὕψους δύναμη, τήν ποιμαντική  εὐχέρεια καί τήν Νικοδήμου τόλμη, νά δώσει στόν πιστό λαό τήν ὀρθή ἱστορική διάσταση τῶν γεγονότων. Κάθε φορέας Ἁγιοπνευματικῶν χαρισμάτων, ἀκολουθῶντας τό Φῶς τό Ἀληθινό, δέν φοβᾶται, οὔτε ἐθελοτυφλεῖ, ἀλλά ὀρθοτομεῖ τήν Ἀλήθεια καί τήν ἀλήθεια τῶν Ἁγίων Του.

Οἱ κληρικοί παντός βαθμοῦ, ὡς πνευματικοί ὁδηγοί τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, (προϋποτίθεται ὅτι) γνωρίζουμε καί (ὀφείλουμε νά) διδάσκουμε τήν Ἀλήθεια. Ὁ Χριστός μας, ἡ Ἀλήθεια, νικᾶ τό θάνατο, τή φθορά, τό ψεῦδος, τή λύπη καί τό σκότος. Ἐμφανιζόμενος μέ θεοσημίες στούς ἀνά τούς αἰῶνες μαθητές του, τούς ὁδηγεῖ στό φῶς.
Ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἔχει καταδείξει, πώς κάθε χριστιανός, ὅταν ἀκολουθεῖ τό ἀνέσπερο φῶς Του, καταλαμπρύνεται καί γεύεται ἀνεκλάλητων δωρεῶν. Χαρισμάτων, τά ὁποῖα τό Πανάγιο Πνεῦμα διανέμει πλουσιοπάροχα στά μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του. Τρανή  ἀπόδειξη,  οἱ  ἀγαπημένοι  καί  φίλοι  τοῦ  Θεοῦ, οἱ  Ἅγιοί  Του.

http://anavaseis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_5548.html

Κατάνυξις: Κυκλοφορεί το φύλλον της 28.6.13 του «Ορθοδόξου Τύ...

Κατάνυξις: Κυκλοφορεί το φύλλον της 28.6.13 του «Ορθοδόξου Τύ...: Ἰδιαιτέρως σημαίνοντα ἄρθρα ἀπαρτίζουν τό φύλλον τῆς 28ης Ἰουνίου . Ἐκ τῶν ἐξεχόντων διακρίνονται τά ἑξῆς:   ◇ Σεβ. Βελεστίνο...

Κατάνυξις: Νατσιός Δημ. - Τι χρειάζεται; Ένα εγερτήριο σάλπισ...

Κατάνυξις: Νατσιός Δημ. - Τι χρειάζεται; Ένα εγερτήριο σάλπισ...: Νατσιός Δημήτριος, δάσκαλος Κιλκίς «Έχω για σε Πατρίδα μου, στα σπλάχνα, χαλασμό» Βαλαωρίτης Ερωτώ: αν αύριο-μεθαύριο γίνου...

Κατάνυξις: ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ...

Κατάνυξις: ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ...: ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ 26.6.13

Κατάνυξις: ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΑΤΡΟΥ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ Θ. ΛΟΥΚΑΝ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ Σ...

Κατάνυξις: ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΑΤΡΟΥ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ Θ. ΛΟΥΚΑΝ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ Σ...: ΒΡΑΒΕΥΣΙ ΙΑΤΡΟΥ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ Θ. ΛΟΥΚΑΝ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ 26.6.13

Κατάνυξις: Σόκαρε τους Αφρικανούς ο Ομπάμα με την ομοφυλοφιλί...

Κατάνυξις: Σόκαρε τους Αφρικανούς ο Ομπάμα με την ομοφυλοφιλί...: Από τη Σενεγάλη -που απαγορεύει διά νόμου την ομοφυλοφιλία- ο πρόεδρος των ΗΠΑ χαιρέτισε την απόφαση του αμερικανικού συνταγματι...

Κατάνυξις: π. Θεόδωρος Ζήσης - Ομιλία περί Πεντηκοστής στην Ι...

Κατάνυξις: π. Θεόδωρος Ζήσης - Ομιλία περί Πεντηκοστής στην Ι...: Εκφωνήθηκε στις 23/6/2013 - Διάρκεια: 00:28:13 - Μέγεθος 25,8ΜΒ http://www.impantokratoros.gr & simeron.wordpress.com

Κατάνυξις: Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης - Διηγήσεις περί Ιεροσύν...

Κατάνυξις: Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης - Διηγήσεις περί Ιεροσύν...: Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης - Διηγήσεις περί Ιεροσύνης (Ερωταποκρίσεις) [ΒΙΝΤΕΟ] ΙΕΡΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΝΑΟΣ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΗΣ Ι.Μ. ΘΕΣ...

Κατάνυξις: Η ξεχειλισμένη κούπα (ιστορία απ’το γεροντικό)

Κατάνυξις: Η ξεχειλισμένη κούπα (ιστορία απ’το γεροντικό): Ένας πολυάσχολος άνθρωπος του καιρού μας , αποφάσισε κάποτε να επισκεφθεί έναν άγιο ερημίτη. Ήθελε να ηρεμήσει λίγο από το άγχος ...

Στις 30 Μαΐου 2013, ημέρα Πέμπτη, στην Αθήνα και παρουσία πολλών μαρτύρων, έγινε η απαγωγή του πολιτικού πρόσφυγα Μπουλούτ Γιαιλά, με όχημα και διακριτικά της ΕΛ.ΑΣ,

Στις 30 Μαΐου 2013, ημέρα Πέμπτη, στην Αθήνα και παρουσία πολλών μαρτύρων, έγινε η απαγωγή του πολιτικού πρόσφυγα Μπουλούτ Γιαιλά, με όχημα και διακριτικά της ΕΛ.ΑΣ,

Κόμβος-τέρας που μπορεί να διευκολύνει την υποκλοπή διαδικτύου & κινητών "a la NSA" | DefenceNet.gr

Κόμβος-τέρας που μπορεί να διευκολύνει την υποκλοπή διαδικτύου & κινητών "a la NSA" | DefenceNet.gr

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: Παρά τις αντιδράσεις ακόμα και από τη ΝΔ. Η Βουλή ...

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: Παρά τις αντιδράσεις ακόμα και από τη ΝΔ. Η Βουλή ...: Ψηφίστηκε, παρά τις αντιδράσεις και από την πτέρυγα της ΝΔ, η διάταξη του νομοσχεδίου «ενσωμάτωση της οδηγίας 2011/16/ΕΕ, ρύθμιση θεμάτων...

Με την οικονομική κρίση έρχεται η Ευρωπαϊκή Πολεμική Αεροπορία

Με την οικονομική κρίση έρχεται η Ευρωπαϊκή Πολεμική Αεροπορία

Διακοπές σε Άγιον Όρος, Πάτμο και Μυστρά για τον Β. Πούτιν Ο ΡΩΣΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ «ΠΡΟΣΚΥΝΑ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Διακοπές σε Άγιον Όρος, Πάτμο και Μυστρά για τον Β. Πούτιν Ο ΡΩΣΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ «ΠΡΟΣΚΥΝΑ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αυτό είναι το μοναδικό ”αθάνατο ον” στον κόσμο!

Αυτό είναι το μοναδικό ”αθάνατο ον” στον κόσμο!

Σφοδρή έκρηξη σε Χριστιανική Εκκλησία στη Δαμασκό – τέσσερις νεκροί

Σφοδρή έκρηξη σε Χριστιανική Εκκλησία στη Δαμασκό – τέσσερις νεκροί

ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΦΘΑΝΟΥΝ (ΧΩΡΙΣ ΝΟΜΙΜΗ ΕΠΙΔΟΣΗ) ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ

ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΦΘΑΝΟΥΝ (ΧΩΡΙΣ ΝΟΜΙΜΗ ΕΠΙΔΟΣΗ) ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ

Ο διωγμός κατά των πιστών συνεχίζεται στην Ευρώπη

Ο διωγμός κατά των πιστών συνεχίζεται στην Ευρώπη

Παγκόσμια πρωτιά για την Ελλάδα και το μοναστήρι του Τρικόρφου - Φωτογραφίες

Παγκόσμια πρωτιά για την Ελλάδα και το μοναστήρι του Τρικόρφου - Φωτογραφίες

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: Παπακωνσταντίνου. Δεν πήγε ο ίδιος, αλλά τους έστε...

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: Παπακωνσταντίνου. Δεν πήγε ο ίδιος, αλλά τους έστε...: Με υπόμνημα εννέα σελίδων και όχι με αυτοπρόσωπη παρουσία επέλεξε να καταθέσει ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου στην Προανακριτική Επιτροπή της...

KAΘΟΛΙΚΟΙ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΕΡΗΜΗΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

KAΘΟΛΙΚΟΙ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΕΡΗΜΗΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

ΤΟ ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑΣ, ΤΟ ΚΑΧΕΚΤΙΚΟ ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

ΤΟ ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑΣ, ΤΟ ΚΑΧΕΚΤΙΚΟ ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

Κόκκινος Ουρανός: Ισραηλινός κινηματογραφιστής διαλύει τον μύθο ότι ...

Κόκκινος Ουρανός: Ισραηλινός κινηματογραφιστής διαλύει τον μύθο ότι ...: Άρθρο από την ‘ The Global Jewish News Source ’ / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ Ένας Ισραηλινός κινηματογραφιστής που έχει ομολογ ήσει...

Κόκκινος Ουρανός: ΣΟΥΗΔΙΑ: Πρώτος «γάμος» ομοφυλόφιλων σε Συναγωγή

Κόκκινος Ουρανός: ΣΟΥΗΔΙΑ: Πρώτος «γάμος» ομοφυλόφιλων σε Συναγωγή: Ο πρώτος εβραϊκός gay «γάμος» της Σουηδίας πραγματοποιήθηκε στη Μεγάλη Συναγωγή της Στοκχόλμης. Ο Ruben Ben Dor και ο Stefan...

Αγία Ζώνη - Διήγησις περὶ κατακρίσεως

Αγία Ζώνη - Διήγησις περὶ κατακρίσεως

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ: ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ: ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Κόκκινος Ουρανός: Valeriu Gafencu (1921 – 1952): Ο «άγιος των (κομμο...

Κόκκινος Ουρανός: Valeriu Gafencu (1921 – 1952): Ο «άγιος των (κομμο...: Ο Valeriu Gafencu, γνωστός ως «άγιος των φυλακών», γεννήθηκε στη βόρειο-ανατολική Ρουμανία στις 24 Ιανουαρίου του 1921 και πέθανε 3...

Ας Μιλήσουμε Επιτέλους: Πριν το άνοιγμα της Έβδομης Σφραγίδας

Ας Μιλήσουμε Επιτέλους: Πριν το άνοιγμα της Έβδομης Σφραγίδας

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: ΕΠΕΙΓΟΝ ΤΩΡΑ ! "ΤΑΦΟΠΕΤΡΑ" Γ.ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ - Φ.ΓΕΝΝΗΜΑ...

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: ΕΠΕΙΓΟΝ ΤΩΡΑ ! "ΤΑΦΟΠΕΤΡΑ" Γ.ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ - Φ.ΓΕΝΝΗΜΑ...: ΣΕ ΛΙΓΟ, ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑ.Ο.Σ. ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ. Ελληνική πολεμική βιομηχανία, τέλος, τουλάχιστον όπως την γνωρίζαμε! Τα τρία εργοστάσια τ...

ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ: ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ Η ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΡΩΣΙΑΣ – ΙΣΡΑΗΛ – ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ, ΧΑΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ.

ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ: ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ Η ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΡΩΣΙΑΣ – ΙΣΡΑΗΛ – ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ, ΧΑΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ.

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΑΝΗΚΟΥΣΤΟ! Έπεσε Sperwer κυνηγώντας ......

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΑΝΗΚΟΥΣΤΟ! Έπεσε Sperwer κυνηγώντας ......: Κάποτε θα γινόταν και αυτό: Σήμερα το πρωί και ενώ συμμετείχε στις έρευνες για τον εντοπισμό των δραπετών των Τρικάλων (!) μη επανδρωμέν...

Ο Σταυρός του Αγίου Ανδρέα μεταφέρεται στην Ρωσία

Ο Σταυρός του Αγίου Ανδρέα μεταφέρεται στην Ρωσία

Θα επέμβει η Ρωσία;

Θα επέμβει η Ρωσία;

bispan style="font-size:130%;"span style="color:#660000"ΓΕΜΑΤΟΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ, Ο ΔΕΝΔΙΑΣ ΠΟΖΑΡΕΙ ΦΟΡΩΝΤΑΣ ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΣΚΟΥΦΑΚΙ (ΚΙΠΑ)! ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ «ΕΛΛΗΝΕΣ» ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ!/span/span/i/b

bispan style="font-size:130%;"span style="color:#660000"ΓΕΜΑΤΟΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ, Ο ΔΕΝΔΙΑΣ ΠΟΖΑΡΕΙ ΦΟΡΩΝΤΑΣ ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΣΚΟΥΦΑΚΙ (ΚΙΠΑ)! ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ «ΕΛΛΗΝΕΣ» ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ!/span/span/i/b

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: Θα σκάσει ο Αργύρης. «Έχουν γίνει όλοι υπουργοί κι...

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: Θα σκάσει ο Αργύρης. «Έχουν γίνει όλοι υπουργοί κι...: Εμφανώς πικραμένος για το ότι δεν επελέγη να λάβει μέρος στη νέα σύνθεση της κυβέρνησης, εμφανίστηκε στην εκπομπή «Πρωινό ΑΝΤ1» ο Αργύρ...

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Πατήρ Ευάγγελος Χαλκίδης. Ασκητές μέσα στον κόσμο

Πατήρ Ευάγγελος Χαλκίδης
Ασκητές μέσα στον κόσμο

Ο πατήρ Ευάγγελος Χαλκίδης γεννήθηκε το έτος 1923. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από την Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Περιπλανώμενοι μέχρι να εγκατασταθούν κάπου οριστικά, πέρασαν από την Λαμία, ενώ η μητέρα του ήταν έγκυος. Τότε γέννησε στον γυναικωνίτη του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας. Οι ιερείς του ναού, μη θέλοντας το παιδί να φύγη αβάπτιστο από εκεί, το βάπτισαν και του έδωσαν το όνομα «Ευάγγελος» από το όνομα του ναού.
Η μεγάλη του επιθυμία και ο ζήλος που πλημμύριζε την ψυχή του από μικρό παιδί, ήταν ν’ ακολουθήση το δρόμο του Χριστού και να υπηρετήση την Εκκλησία Του. Είχε Πνευματικό του τον εσχάτως ανακηρυχθέντα άγιον Γεώργιον Καρσλίδην, ο οποίος τον καθωδηγούσε και τον προετοίμαζε για την ιερωσύνη.
Όταν ήλθε σε ηλικία γάμου ενυμφεύθη την Μικρασιατικής καταγωγής Μελαχροινή Μητράρα από την Μυτιλήνη, η οποία αργότερα ως πρεσβυτέρα σήκωσε μαζί του τον Σταυρό και ήταν γι’ αυτόν ο καλός Κυρηναίος. Ο Θεός του χάρισε έξι παιδιά. Πέντε αγόρια και ένα κορίτσι.
Στην αρχή εργαζόταν στο εργοστάσιο Σιδηροδρόμων (μηχανουργείο του ΣΕΚ). Όταν ανακοίνωσε στους συναδέλφους του ότι θα γίνη παπάς, τον ειρωνεύοντο, χτυπούσαν τενεκέδες σαν θυμιατήρι και του έκαναν και άλλα πειράγματα, αλλά δεν τον επηρέασαν αυτά. Ο πόθος και η αγάπη του για την ιερωσύνη, ωδήγησαν τα βήματά του στον τότε Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. Παντελεήμονα Α’ (Παπαγεωργίου). Στον Μητροπολίτη παρουσιάσθηκαν μαζί με τον κουμπάρο του Στέφανο Γιαννουλίδη, που ήθελε κι αυτός να ιερωθή.

Ο Δεσπότης αρχικά ήταν πολύ διστακτικός μέχρι αρνητικός, γιατί, ενώ ήσαν και οι δύο αγνοί και ενάρετοι άνθρωποι, ήταν όμως εντελώς αγράμματοι. Βλέποντας όμως ο Αρχιερεύς την απλότητά τους, την επιμονή τους και τον φλογερό πόθο τους για την ιερωσύνη, άρχισε να προβληματίζεται.
Σ’ αυτό πολύ βοήθησε και η μαρτυρία δύο σπουδαίων κληρικών: Του π. Λεωνίδα Παρασκευοπούλου (μετέπειτα Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης) και του π. Φωτίου Σταμοπούλου, του πνευματικού του Ευαγγέλου, που πήγαινε μετά την κοίμηση του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη. Ζήτησε, λοιπόν, ο Δεσπότης να του φέρουν ένα βιβλίο κι έβαλε τους δύο υποψηφίους να διαβάσουν. Αλλά τι να διαβάσουν, αφού δεν ήξεραν γράμματα; Τότε τους λέγει: «Μα εσείς δεν ξέρετε γράμματα. Πώς θα γίνετε παπάδες;».
Ο Ευάγγελος τα έχασε. Έσκυψε το κεφάλι μη μπορώντας να πη κουβέντα. Τους έσωσε όμως το θάρρος του Στεφάνου, που απάντησε: «Δέσποτα, όταν πάη κάποιος στην αγορά, βρίσκει και φτηνά ψάρια, βρίσκει και ακριβά ψάρια, αλλά ψάρια είναι και τα δύο. Ε, εμείς είμαστε από τα φτηνά ψάρια». Αυτά τα λόγια έκαμψαν τον Δεσπότη και τους είπε: «Πηγαίνετε να ετοιμάσετε τα ράσα σας».
Ο πατήρ Ευάγγελος φοίτησε στο «Διετές Κατώτερον Εκκλησιαστικόν Φροντιστήριον» της Θεσσαλονίκης και ως ιεροσπουδαστής εχειροτονήθη διάκονος στις 2 Αυγούστου 1952 στον ιερό ναό Αναλήψεως Θεσσαλονίκης και πρεσβύτερος στις 13 Αυγούστου του ιδίου έτους στον Ιερό Μητροπολιτικό ναό Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά από τον βοηθό Επίσκοπο της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης Επίσκοπο Μυρέων κ.κ. Τιμόθεο Ματθαιάκη (τον μετέπειτα Μητροπολίτη Μαρωνείας και Κομοτηνής και μετά ταύτα Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας). Ο π. Ευάγγελος όχι μόνο έμαθε να διαβάζη, αλλά και να ψέλνη γλυκύτατα και να κηρύττη με απλά λόγια ώστε να μιλά κατ’ ευθείαν στις καρδιές των ανθρώπων.
Αρχικά διωρίσθηκε εφημέριος του ιερού ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Λοφίσκου της επαρχίας Λαγκαδά (τότε η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης ήταν ενιαία), με την εντολή να εξυπηρετή τις θρησκευτικές ανάγκες των χριστιανών των χωριών Αρετής και Δρυμιάς και αργότερα της Μικροκώμης. Λειτουργούσε μία Κυριακή στον Λοφίσκο και μία στην Αρετή. Τότε τα δύο αυτά χωριά αποτελούσαν μία Κοινότητα. (Τα’ άλλα δύο ήταν μικρά χωριά).
Στην ενορία του Λοφίσκου συνάντησε πολλές δυσκολίες από την πρώτη μέρα που πήγε. Η ψυχρότατη υποδοχή, η πρωτοφανής αδιαφορία και το αφιλόξενο των κατοίκων δεν του έκαμψαν το φρόνημα· τ’ αντιμετώπισε με μεγάλη υπομονή και πολλή αγάπη.
Τόσο πολύ στενοχωρείτο για την θρησκευτική ακαταστασία που υπήρχε εκεί, ώστε εκλονίσθη η υγεία του κι έπαθε έλκος στομάχου. Αυτό τον ωδήγησε να ζητήση από το Μητροπολίτη μετάθεση σε άλλη ενορία. Πράγματι στις 31 Μαΐου 1956 ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης τον απέσπασε στον ιερό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πεύκων και στις 23 Ιουνίου του ιδίου έτους τον μετέθεσε στον ιερό ναό αγίου Γεωργίου της Κοινότητος Αγίου Βασιλείου Λαγκαδά, όπου και υπηρέτησε με φόβο Θεού μέχρι τις 30 Ιανουαρίου 1987, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε.
Ο πατήρ Ευάγγελος έζησε θεοφιλώς και θεαρέστως καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του, αγαπώντας το ποίμνιό του και θυσιάζοντας την ζωή του υπέρ αυτού. Πλήθος κόσμου ανεπαύετο κάτω από το πετραχήλι του. Ο Μητροπολίτης Λαγκαδά κ. Σπυρίδων τον αγαπούσε και τον εκτιμούσε ιδιαιτέρως, γιατί ήταν παράδειγμα ιερέως. Άφησε μνήμη αγαθού ανδρός. Ήταν όντως ενάρετος και μοσχοβολούσε αγιότητα.
Ήταν μία αγιασμένη μορφή. Το σώμα του ήταν ασκητικό, περιβεβλημένο με το φτωχικό του ράσο. Το πρόσωπό του φωτεινό. Ακτινοβολούσε την λαμπρότητα της ευλογημένης ψυχής του. Τα χείλη του ψέλλιζαν πάντοτε λόγια προσευχής.
Λίγοι άνθρωποι υπήρξαν τόσο ελεήμονες, όσο ο πατήρ Ευάγγελος. Χόρτασε νηστικούς, ξεδίψασε διψασμένους, έντυσε γυμνούς, βοήθησε αρρώστους κι αυτά πάντοτε κρυφά. Ήταν μία πνευματική τράπεζα, τα αγαθά της οποίας εγεύοντο όλοι όσοι τον πλησίαζαν.
Κατά τα έτη ’67-’68, τότε που ο κόσμος είχε φτώχεια και ξενητεύονταν, ένα πιάτο φαγητό ή ένα ρούχο χρησιμοποιημένο είχαν αξία για τους φτωχούς. Ο π. Ευάγγελος πήγαινε στις δώδεκα με μία τα μεσάνυχτα, με τα δέματα στην πλάτη του και τα άφηνε έξω από τις πόρτες των φτωχών οικογενειών που ήξερε στην Θεσσαλονίκη.
Κάποτε κατέβηκε στην αγορά να ψωνίση για την οικογένειά του και είχε στην τσέπη του μόνο 5 δραχμές. Στον δρόμο ένα γεροντάκι του ζήτησε βοήθεια και ο π. Ευάγγελος του έδωσε το τάλληρο.
Γύρισε στο σπίτι του χωρίς ψώνια. Η παπαδιά που περίμενε τα ψώνια για να μαγειρέψη, τον ρώτησε πώς γύρισε τόσο γρήγορα και πού είναι τα ψώνια. Της απάντησε: «Ε, παπαδιά μου, τι να σου πω τώρα… άστα μην τα ψάχνης. Άλλη φορά θα ψωνίσω. Τώρα δεν έχω λεφτά». Σε λίγη ώρα χτυπά την πόρτα κάποιος που του ζητουσε να κάνη αγιασμό. Έκανε τον αγιασμό, και ο άνθρωπος του έδωσε 20 δραχμές. «Ταλληράκι έδωσα, εικοσάρικο πήρα», έλεγε χαμογελώντας και ψώνισε για την οικογένειά του.
Ο παπα-Βαγγέλης πήγαινε και ζητούσε από καταστήματα της Θεσσαλονίκης παπούτσια και ρούχα παλαιά που δεν επωλούντο, και τα μοίραζε σε φτωχές οικογένειες της ενορίας του. πήγε και στον Καρύδα (γνωστός μεγαλέμπορος υποδημάτων), αλλά εκείνος δεν τον πολυπίστεψε και είπε ότι θα πάει ο ίδιος την Κυριακή να τα μοιράση με τα χέρια του.
Πράγματι την Κυριακή, μόλις τελείωσε την θεία Λειτουργία, όπως συνήθιζε, χτύπησε την καμπάνα και ήρθαν οι φτωχοί. Ο Καρύδας τους μοίρασε τα παπούτσια και συγκινήθηκε πολύ από την φτώχεια του κόσμου που είδε. Την επόμενη Κυριακή έφερε πάλι καλύτερα παπούτσια και στο εξής έγινε φίλος του π. Ευαγγέλου και πολύ πιστός.
Κάποια φορά ο Καρύδας κοινώνησε και, όταν πήρε αντίδωρο, είδε πάνω του δύο στίγματα από αίμα. Δεν το έφαγε και στο τέλος το έδειξε στον π. Ευάγγελο και ζητούσε μία εξήγηση.
Ο π. Ευάγγελος δεν έβλεπε αίμα, ούτε και οι άλλοι. Τότε του είπε ο π. Ευάγγελος: «Το είδες μόνο εσύ το θαύμα, για να πιστέψης ότι το Αντίδωρο είναι αντί του Δώρου, που είναι η θεία Κοινωνία, αναίμακτος φαινομενικά για την αδυναμία μας, όμως είναι κανονική θυσία. Δίνεται από το χέρι του ιερέως που έκανε τη θυσία. Όλων το Αντίδωρο είναι ίδιο, όμως εσύ είχες την ευλογία να το δης με στίγματα αίματος».
Όταν ήταν εφημέριος στην Αρετή, η πολυμελής οικογένειά του ζούσε μέσα στην φτώχεια. Κάποια μέρα που επέστρεψε στο σπίτι, η πρεσβυτέρα του είπε πως έμειναν από ψωμί και τα παιδιά κλαίνε, γιατί πεινούν. Ο παπα-Βαγγέλης πήγε κατ’ ευθείαν στην Εκκλησία.
Γονάτισε μπροστά στην Αγία Τράπεζα και με δάκρυα στα μάτια άρχισε να προσεύχεται. Δεν πρόλαβε να τελειώση την προσευχή και μία χωριανή, που εκείνη την ώρα ξεφούρνιζε, πήγε ένα καρβέλι ψωμί στο σπίτι του παπα-Βαγγέλη. Γι’ αυτό ο ίδιος έλεγε: «Όσο εγώ προσευχόμουν μπροστά στην Αγία Τράπεζα, η γειτόνισσα χτυπούσε την πόρτα του σπιτιού  κρατώντας ένα ζεστό ψωμί».
Μία χειμωνιάτικη μέρα πήγε ο παπα-Βαγγέλης με δύο παιδιά του στο Σοχό για δουλειές. Τα παιδιά του περπατούσαν ξυπόλυτα πάνω στα χιόνια. Βλέποντάς τα κάποιος μαγαζάτορας που πουλούσε παπούτσια, τα λυπήθηκε. Φώναξε τον παπά και του έδωσε δύο ζευγάρια παπούτσια για τα παιδιά του.
Αυτά χαρούμενα τα φόρεσαν και καμάρωναν για το δώρο τους. Λίγο πιο πέρα είδαν μία γριούλα που κρατούσε από το χέρι το εγγονάκι της, που κι αυτό περπατούσε ξυπόλυτο μέσα στα χιόνια. Τόσο πολύ το λυπήθηκε ο παπα-Βαγγέλης το παιδάκι, που έβγαλε τα παπούτσια από το ένα παιδί του και τα έδωσε στο ξένο παιδάκι, που τα πήρε με χαρά και τα φόρεσε.
Ο πατήρ Ευάγγελος ήταν ευλογημένος «εκ κοιλίας μητρός», γι’ αυτό και η Παναγία τον αξίωσε να γεννηθή μέσα στο ναό της. Αλλά κι αυτός την ευλαβείτο και την υπεραγαπούσε. Ήταν άκρως φιλομόναχος και φιλοαγιορείτης. Συχνά πήγαινε στο Άγιον Όρος. Έπαιρνε από την Θεσσαλονίκη ράσα, ζωστικά, κάλτσες, γυαλιά πρεσβυωπίας, φανέλλες και όποιον φτωχό μοναχό εύρισκε, όλο και κάτι του έδινε.
Μπορεί ο ίδιος να μην είχε να φορέση καινούρια ράσα, αλλά τους Αγιορείτες πατέρες πάντοτε τους εφωδίαζε με ευλογίες. Η υπερβολική αγάπη του για την Παναγία ωδηγούσε τα βήματά του συχνά στην Πορταΐτισσα της Μονής Ιβήρων, που ήταν το αγαπημένο του μοναστήρι.
Ο παπα-Βαγγέλης ήταν κατ’ εξοχήν άνθρωπος της προσευχής και της ησυχίας. Όταν αξιώθηκε να χτίση σπίτι στον Άγιο Βασίλειο, έκτισε και οικογενειακό Εκκλησάκι που το αφιέρωσε στην αγία Αναστασία την Φαρμακολύτρια. Το Εκκλησάκι αυτό, που ευωδιάζει μέχρι σήμερα, θυμίζει ναούς αγιορείτικων καλυβών. Μέσα εκεί αγρυπνούσε καθημερινά κάνοντας τον κανόνα του, σαν να ήταν μεγαλόσχημος μοναχός. Ακόμα σώζεται δίπλα στο αναλόγιο το ακουμπιστήρι, που χρησιμοποιούσε στις αγρυπνίες του.
Πίσω από το σπίτι του, σε ανεξάρτητο κτίσμα, έκανε ένα δωμάτιο και μία κουζίνα, για να ζη, όπως έλεγε, «κατά μόνας» σε περιόδους νηστείας και όχι μέσα στην πολυκοσμία του σπιτιού του.
Το σπιτάκι του στο χωριό το ωνόμαζε Αγία Άννα, διότι έμοιαζε με τα Κελλιά της Σκήτης Αγίας Άννης στο Άγιον Όρος, που τόσο αγαπούσε.
Στην Αρετή υπήρχε παλιά ένα τζαμί, το οποίο οι κάτοικοι είχαν χωρίσει στα δύο. Το ένα μέρος το χρησιμοποιούσαν ως παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου και το άλλο ως Σχολείο. Ο π. Ευάγγελος πήγαινε τακτικά σ’ αυτό το παρεκκλήσι για να κάνη Όρθρο κι Εσπερινό.
Πηγαίνοντας, λοιπόν, παραμονή του Ψυχοσάββατου του 1954 μαζί με μία ενορίτισσά του στο ναό για να αφήσουν ένα ψυχοχάρτι, είδαν το ναό φωτισμένο και κάποιον κληρικό να ψέλνη μελωδικότατα στο αναλόγιο, ο οποίος μόλις τους είδε, μπήκε στο Άγιο Βήμα, πήρε τα Τίμια Δώρα, τα ύψωσε στον ουρανό και χάθηκε. Ο παπα-Βαγγέλη έμεινε άναυδος. Παρακολουθούσε εκστατικός τα δρώμενα.
Μπήκε μέσα στο Ιερό για να αφήση το χαρτί. Είδε ότι δεν υπήρχε κανείς. Κατάλαβε ότι ήταν ο άγιος Νικόλαος. Ταράχθηκε πολύ. Έτρεξε αμέσως στο σπίτι του και μόλις μπήκε μέσα, λιποθύμησε. Όταν αργότερα συνήλθε, δεν μπορούσε να μιλήση. Για τρεις ημέρες είχε χάσει την φωνή του. Του έμεινε μόνιμα ένα μικρό τσέβδισμα, για να του θυμίζη πάντα ότι με τα ίδια του τα μάτια είδε υπερφυσικές καταστάσεις.
Μία χρονιά ο παπα-Βαγγέλης με τον κουμπάρο του τον παπα-Στέφανο πήγαν στους Αγίους Τόπους. Την ημέρα που πήγαν στον Πανάγιο Τάφο, θα λειτουργούσε ο ίδιος ο Πατριάρχης κ.κ. Βενέδικτος πάνω στο Ζωοδόχο Τάφο του Κυρίου μας. Υπήρχαν χιλιάδες προσκυνητές μεταξύ των οποίων και πολλοί κληρικοί.
Με πολύ πόθο και αγωνία στρέφεται ο πατήρ Ευάγγελος προς τον πατέρα Στέφανο και του λέει: «Αχ, παπα-Στέφανε, να μπορούσαμε να λειτουργήσουμε κι εμείς μαζί με τον Πατριάρχη πάνω στον Πανάγιο Τάφο!». Δεν πρόλαβε να τελειώση τα λόγια του και γυρίζοντας προς αυτούς ο Πατριάρχης και δείχνοντάς τους  με το χέρι του τους λέει: «Εσύ κι εσύ ελάτε να λειτουργήσετε μαζί μου».
Χαράς ευαγγέλια και για τους δύο ευλαβέστατους πατέρες. Όταν ανεφέρετο σ’ αυτό το γεγονός ο π. Ευάγγελος έλεγε με καμάρι: «Μεγάλη ευλογία. Μας διάλεξε ο Πατριάρχης ανάμεσα από τόσους ιερείς, για να λειτουργήσουμε μαζί του πάνω στον Πανάγιο Τάφο». Γι’ αυτό και στο σπίτι του, σε περίοπτη θέση, είχε μια μεγάλη φωτογραφία του μακαριστού Πατριάρχου, για να του θυμίζη πάντοτε αυτήν την μεγάλη ευλογία.
Ο π. Ευάγγελος λειτουργούσε συχνά. Συνήθιζε, όταν λειτουργούσε, να φορά λιτά άμφια και μάλιστα πολλές φορές διαφορετικού χρώματος. Δηλαδή, άλλο χρώμα στιχάρι, άλλο χρώμα πετραχήλι, άλλο φελόνιο κλπ.
Κατά την διάρκεια της θείας Λειτουργίας απέφευγε να μιλά. Ιδίως μετά τον καθαγιασμό, κρατούσε σιωπή και είχε βαθειά κατάνυξη. Την ώρα που κοινωνούσε αναλυόταν σε δάκρυα.
Προσπαθούσε να μην καταλάβουν οι άλλοι ότι έκλαιγε, αλλά καθώς σκούπιζε τα δάκρυα γινόταν αντιληπτός. Όταν τον ρωτούσε κάποιος: «Πάτερ, κλαις;», απαντούσε: «Όχι, παιδί μου. Φαίνεται κάποιο σκουπιδάκι μπήκε στο μάτι μου». Αυτή η απάντηση επανελαμβάνετο συνεχώς. Οπότε μία φορά του είπε: «Πάτερ, σε κάθε Λειτουργία όλο σκουπιδάκια μπαίνουν στα μάτια σου;».
Τότε ο ευλογημένος αυτός λειτουργός του Υψίστου χαμογέλασε και κατακόκκινος έσκυψε το κεφάλι του. Ποιος ξέρει τι θείες καταστάσεις και εμπειρίες είχε, ή τι έβλεπε κατά την ώρα του «Πρόσχωμεν» και έκλαιγε πάντοτε μετά πολλών δακρύων!
Είχε και μία καλή ιερατική στολή, την οποία κρατούσε για την ημέρα του θανάτου του, και πάντοτε έλεγε: «Όταν πεθάνω, να μου φορέσετε ολόκληρη τη στολή κι όχι μόνο το πετραχήλι. Εκεί πάνω που θα πάω, δεν θα πάω για αγιασμό αλλά για λειτουργία».
Την Μεγάλη Σαρακοστή κοινωνούσε στις Προηγιασμένες που τελούσε στην Εκκλησία του και μέχρι την επόμενη φορά που θα έκανε Λειτουργία δεν έτρωγε τίποτε άλλο παρά έβρεχε κουκιά και έτρωγε λίγα κάθε μέρα.
Ένα καλοκαιριάτικο μεσημέρι ο π. Ευάγγελος ήρθε με το λεωφορείο από την ενορία του στην Θεσσαλονίκη. Είχε ένα σπιτάκι κοντά στην Παναγία Φανερωμένη, όπου έμεναν οικογενειακώς. Η ζέστη ήταν ανυπόφορη και ο ευλογημένος ιερεύς, κουρασμένος και ιδρωμένος καθώς ήταν, άνοιξε το παράθυρο και ξάπλωσε λίγο να ξεκουραστή. Καθώς το παράθυρο ήταν ανοιχτό, έμπαινε ο αέρας και ανέμιζε την κουρτίνα.
Όπως ήταν σε κατάσταση ημιεγρήγορσης βλέπη να μπαίνη ξαφνικά από το παράθυρο ένα παλληκάρι και του λέει: «Πάτερ, ήρθα να μείνω εδώ». Του απαντά τότε ο παπα-Βαγγέλης: «Βρε, παιδί μου, πού να μείνης εδώ; Το σπίτι είναι μικρό. Έχω έξι παιδιά και δύο εγώ και η παπαδιά, είμαστε οκτώ άτομα. Εμείς δύσκολα χωράμε. Πού να σε βάλω να μείνης;».
Το παλληκάρι επανέλαβε: «Πάτερ, ήρθα να μείνω στο σπίτι σου και θα μείνω». Εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού. Πήγε και άνοιξε. Ήταν μία ηλικιωμένη μοναχή κι ένας επίσης ηλικιωμένος ιερέας. Η μοναχή κρατούσε στα χέρια της μία λειψανοθήκη.
Του είπε: «Πάτερ, εδώ έχουμε το χέρι του αγίου Παντελεήμονος. Το είχαμε στο μοναστήρι μας. Εμείς κάποια μέρα θα πεθάνουμε και το Μοναστήρι θα κλείσει. Έχουμε ακούσει για σένα. Μάθαμε πως αγαπάς πολύ τους Αγίους και φέραμε το χέρι του αγίου Παντελεήμονος να σου το παραδώσουμε για να το φυλάξης». Τότε ο π. Ευάγγελος κατάλαβε ότι ο νέος που του είχε παρουσιασθή προ ολίγου ήταν ο άγιος Παντελεήμων.
Όταν πήγαινε σε αρρώστους έπαιρνε μαζί του και το Λείψανο του αγίου Παντελεήμονος για να τους σταυρώνη. Όποτε άνοιγε την λειψανοθήκη, τα Λείψανά του ευωδίαζαν.
Είχε αρκετά άγια Λείψανα που ήρθαν στην κατοχή του με θαυμαστό τρόπο. Συνήθως ενεφανίζοντο στον ύπνο του οι άγιοι και στον κάτοχο των ιερών λειψάνων και μ’ αυτόν τον τρόπο εγίνοντο οι γνωριμίες και οι ανταλλαγές των λειψάνων.
Μία ηλικιωμένη μοναχή που έμενε στην Καλαμαριά είχε άγια Λείψανα των πέντε Μαρτύρων. Ήταν μόνη και ήθελε να βρη κάποιον άνθρωπο ευλαβή να του τα δώση. Έκανε προσευχή με αυτό το αίτημα. Παρουσιάστηκαν οι Άγιοι σε όνειρο στην μοναχή και της είπαν ότι θα ‘ρθη ένας παπάς να του δώσης τα Λείψανα. Επίσης στον π. Ευάγγελο του είπαν να πάη στο τάδε σπίτι, τον περιμένει μία μοναχή για να του δώση τα Λείψανά τους. Πήρε το λεωφορείο βρήκε το σπίτι και την μοναχή να τον περιμένη στην αυλόπορτα.
Ενώ από πριν δεν γνώριζε ο ένας τον άλλο, μόλις συναντήθηκαν ήταν σαν αν εγνωρίζοντο από χρόνια και του έδωσε τα άγια Λείψανα. Ο π. Ευάγγελος τα έβαλε σε ένα κελίφι (σαν μαξιλαροθήκη), τα έκρυψε κάτω από τα ράσα του και τα έφερε στο χωριό.
Τα τοποθέτησε πάνω στην Αγία Τράπεζα, αλλά δεν ήξερε ποιο Λείψανο ανήκει στον κάθε Άγιο. Έγραψε σε χαρτάκια τα ονόματα των Αγίων και τάβαλε μαζί με τα άγια Λείψανα. Έκανε Παράκληση και βρήκε το κάθε χαρτάκι να είναι μαζί με ένα Λείψανο. Με αυτόν τον τρόπο πληροφορήθηκε σε ποιον Άγιο ανήκει το κάθε Λείψανο.
Επειδή είχε πολλά Λείψανα Αγίων έκαιγε στο σπίτι του καντηλάκι ακοίμητο. Είχε ένα δοχείο με λάδι και έπαιρνε το λάδι για το φαγητό και για το καντήλι από ένα βρυσάκι που είχε στο κάτω μέρος του δοχείου. Κάποτε που το λάδι τελείωνε η παπαδιά του είπε ότι πρέπει να μαγειρέψη.
Ο π. Ευάγγελος δεν της απάντησε, γιατί δεν ήθελε να μείνη το καντήλι σβηστό. Η παπαδιά ξαναρώτησε και της απάντησε κάπως δυσαρεστημένος: «Πάρε το λάδι που θέλεις και ας μεριμνήσουν οι άγιοι για το καντήλι τους». Δεν πέρασε πολλή ώρα και κάποιος του έφερε ένα δοχείο λάδι, λέγοντας: «Πάτερ, εμείς φεύγουμε για Γερμανία και σου φέραμε λαδάκι για τους Αγίους».
Το βράδυ του εμφανίστηκαν οι Άγιοι και του είπαν: «Εμείς μεριμνήσαμε για το λάδι μας. Εσύ από τώρα και στο εξής θα παίρνεις και θ’ ανάβεις το καντήλι μας χωρίς να ξανανοίξης το καπάκι του δοχείου να δης αν έχη λάδι». Ανέφερε στην παπαδιά αυτό που είδε. Υπακούοντας δεν  ξανάνοιξε το καπάκι να δη αν έχη λάδι. Για πολλά χρόνια δεν τελείωνε το λάδι από το δοχείο, και πλέον απ’ αυτό το λάδι δεν ξανάβαλε στο φαγητό.
Στους σεισμούς του 1978 έπαθε μεγάλη ζημιά ο ναός της ενορίας του και απεφάσισε να κτίση καινούρια Εκκλησία, αλλά στο μέσον του χωριού, διότι το χωριό είχε επεκταθή και μερικοί απομακρυσμένοι εδυσκολεύοντο να πηγαίνουν στην Εκκλησία. τον παλαιό ναό, που ήταν κοιμητηριακός ναός, θα τον ανακαίνιζε. Συνάντησε πολλά εμπόδια. Μερικοί δεν ήθελαν να κτισθή η Εκκλησία.
Ενώ ο παπα-Ευάγγελος γύριζε στα χωριά και μάζευε σιτάρι και καλαμπόκι, τα πουλούσε και με τα χρήματα αυτά πλήρωνε το συνεργείο για να ανοίξη τα θεμέλια. Τη νύχτα κάποιοι που αντιδρούσαν πήγαιναν και τα σκέπαζαν με χώμα. Εξωδεύοντο άσκοπα τα χρήματα που με τόσο κόπο συγκεντρώνοντο, αλλά βοήθησε ο Θεός και η Εκκλησία τελείωσε.
Κάποιος όμως δεν ησύχασε και συκοφάντησε τον καλό και άμεμπτο π. Ευάγγελο για ηθική πτώση και μάλιστα διέδιδε ότι ο ίδιος ήταν αυτόπτης μάρτυς. Το θέμα έφθασε στην Αστυνομία, στον Δεσπότη και έγινε δικαστήριο. Σ’ όλο αυτό το διάστημα ο π. Ευάγγελος ήταν στενοχωρημένος και πικραμένος. Προσευχόταν πολύ και απέφευγε να κυκλοφορή στο χωριό. «Μέχρι να γίνη το δικαστήριο είχα μεγάλη αγωνία. Δεν ήξερα τι να κάνω. Και αθώος ήμουν και είχα γίνη ρεζίλι», έλεγε.
Στο δικαστήριο ο κατήγορος αισθάνθηκε την ενοχή του, ωμολόγησε ότι συκοφάντησε τον παπα-Βαγγέλη και ενώπιον όλων του ζήτησε συγχώρηση. Μόλις είπε αυτά ο κατήγορος στράβωσε η σιαγόνα του προς τα δεξιά, η γλώσσα έμεινε έξω κρεμασμένη σαν προβοσκίδα και δεν μπορούσε πλέον να μιλήση.
Ρώτησε ο πρόεδρος του δικαστηρίου τον π. Ευάγγελο τι ήθελε να κάνουν τον κατήγορο και απάντησε: «Να τον αθωώσετε, δεν θέλω τίποτε άλλο». Πράγματι αθώωσαν τον κατήγορό του και ο ίδιος δεν ζήτησε κάποιο χαρτί που να πιστοποιή την αθωότητά του.
Τριάντα ένα ολόκληρα χρόνια ο αείμνηστος πατήρ Ευάγγελος υπηρέτησε την ενορία του με φόβο Θεού. Πολεμήθηκε σκληρά από πολλούς πειρασμούς, ιδίως την περίοδο που έχτιζε το νέο ναό. Όσο όμως τον πίκραιναν και τον συκοφαντούσαν, τόσο ο Θεός τον βοηθούσε και τον χαρίτωνε. Πέρασε τόσο μεγάλες στενοχώριες, που πάντοτε έλεγε: «Τα γένια μου  άσπρισαν μέσα σ’ ένα βράδυ. Κοιμήθηκα με μαύρα γένια και ξύπνησα με άσπρα».
Πολλά θαύματα συνέβησαν κατά την ανέγερση του ναού. Ο Θεός ποτέ δεν τον άφησε. Η βοήθειά Του ήταν εμφανέστατη, διότι του έστελνε απρόσμενα οικονομική ενίσχυση.
Δίπλα από το ναό περνούσε η εθνική οδός Θεσσαλονίκης-Καβάλας. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που βλέποντας την ανέγερση του ναού, σταματούσαν κάποιοι διερχόμενοι και του έδιναν φακέλλους με χρήματα για να συνεχίση το έργο. Έπρεπε κάθε Σάββατο να πληρώνη τους μαστόρους, αλλά κάποιο Σάββατο δεν είχε χρήματα. Έλεγε στον αρχιμάστορα: «Το Σάββατο, παιδί μου, θα σε πληρώσω».
Έκανε προσευχή και πίστευε ότι ο Θεός δεν θα τον αφήση χρεωμένο και εκτεθειμένο. Είχε φτάσει το απόγευμα του Σαββάτου και του π. Ευαγγέλου «εξέλιπον οι οφθαλμοί του από του ελπίζειν αυτόν επί τον Θεόν του». Καθόταν συγκινημένος και προσευχόμενος. Αλλά η ελπίδα «των πενήτων ουκ απωλείται εις τέλος». Ξαφνικά σταμάτησε ένα αυτοκίνητο και ένα νέο ζευγάρι αναζήτησε τον π. Ευάγγελο.
Του είπαν: «Πάτερ, εμείς είμαστε από Αλεξανδρούπολη. Αυτόν τον δρόμο τον κάνουμε συχνά και τώρα που παντρευτήκαμε, είπαμε να κάνουμε μία δωρεά για το ναό που κτίζετε. Περνούμε από δω πολλές φορές και το είχαμε τάμα». Και έδωσαν 50.000 δρχ. Πλήρωσε 40.000 τους μαστόρους και του έμειναν και 10.000 δρχ. Εδόξασε τον Θεό, ευχαρίστησε τους ανθρώπους και ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο η εμπιστοσύνη του στην θεία Πρόνοια.
Οι επίτροποι έλεγαν στον παπα-Βαγγέλη να μην δηλώνουν όλα τα χρήματα στην Μητρόπολη για να τελειώση η Εκκλησία. Ο παπα-Βαγγέλης δεν συμφωνούσε και τους έλεγε: «Όχι, βρε παιδιά, πρέπει να είμαστε καθαροί και τίμιοι». Και ενώ ήταν τόσο προσεκτικός, κάποιοι δυστυχώς τον κατηγόρησαν ότι καταχράστηκε χρήματα!
Ο ίδιος αρκείτο στον μισθό του, που ένα μέρος του το διέθετε για τους απόρους ενορίτες του. Όταν μάθαινε πως μία οικογένεια είχε ανάγκη, έδινε χρήματα σε δικά του πρόσωπα, τα έστελνε ν’ αγοράσουν τρόφιμα ή φάρμακα και να τα πάνε στην οικογένεια που είχε ανάγκη, βέβαια χωρίς να γνωρίζη κανένας άλλος, παρά μόνο ο Θεός.
Δεν ήταν λίγες οι φορές, που μέχρι και τα εισιτήρια του λεωφορείου έδινε σ’ αυτούς που τον επισκέπτοντο, για να λειτουργηθούν ή  να εξομολογηθούν.
Επίσης από τον μισθό του πάντα ένα μέρος το έδινε για την ανέγερση του ναού. Όταν δε, τότε που έχτιζε το σπίτι του, με επιμονή της πρεσβυτέρας του σταμάτησε να δίνη από τον μισθό του, γιατί οι ανάγκες τους ήταν μεγάλες, ο ευλογημένος λευΐτης δεν ησύχασε.
Η προσευχή του δεν πήγαινε καλά. Δεν ένιωθε αναπαυμένος. Έτσι είπε μία μέρα στην πρεσβυτέρα: «Βρε παπαδιά, δεν μπορώ έτσι. Νιώθω τις πόρτες του ουρανού κλειστές» και συνέχισε να δίνη. Άλλοτε με τα χρήματα που πήρε από τον μισθό του ως δώρο του Πάσχα, πήγε και αγόρασε ένα προσκυνητάρι για το ναό. Μέχρι σήμερα το προσκυνητάρι αυτό είναι γνωστό ως «το προσκυνητάρι του παπα-Βαγγέλη».
Έψαχνε να βρη εργασία στον γυιό του και σκέφθηκε τα διυλιστήρια Έσσο Πάπας. Όμως δεν ήξερε κανέναν και εδυσκολεύετο να πάη να ρωτήση. Κάποια μέρα εσκέπτετο το Τίμιο Ξύλο και τα λείψανα των Αγίων που είχε μέσα στον Σταυρό που φορούσε και του ήρθε μία εσωτερική ώθηση να πάη στον διευθυντή των διυλιστηρίων να τον παρακαλέση για τον γυιό του.
Σκέφτηκε: «Άνθρωπος είναι κι αυτός σαν και μένα. Γιατί να διστάσω; Θα το πω και έχει ο Θεός». Πράγματι πήγε και οι φύλακες τον χαιρέτησαν, του άνοιξαν τις πόρτες και του έκαναν υπόκλιση. Τον ωδήγησαν στον διευθυντή και εκείνος τον άκουσε δέχτηκε το αίτημά του και προσέλαβε στην εργασία αμέσως τον γυιό του.
Κάποια ηλικιωμένη 85 ετών ταλαιπωρείτο χρόνια με τους γιατρούς. Τα πόδια της είχαν πληγές με πύον, πονούσε και δεν μπορούσε να περπατήση.
Με έναν γνωστό της παρεκάλεσε τον παπα-Βαγγέλη να της διαβάση ευχή. Εκείνος πρόθυμος πήρε το Λείψανο του αγίου Παντελεήμονος, την σταύρωσε και της διάβασε ευχή. Φεύγοντας της λέει: «Αν έχης πίστη θα γίνεις καλά». Απάντησε: «Έχω πίστη στον Άγιο που έφερες μαζί σου». Τα πόδια της κυρίας Αρτέμιδος άρχισαν να καλυτερεύουν μέχρι που έγιναν τελείως καλά.
Αρρώστησε η πρεσβυτέρα του με καρκίνο στον μαστό που έκανε μεταστάσεις σε όλο το σώμα της. Οι γιατροί είπαν ότι δεν υπάρχει ελπίδα, σε λίγο καιρό θα πεθάνει. Ο παπα-Βαγγέλης πήρε το Λείψανο του αγίου Παντελεήμονος και πήγε στο Νοσοκομείο να την διαβάση.
Τον είδε ένας γιατρός, θύμωσε και του μίλησε περιφρονητικά: «Παπά μου, με τα κόκκαλα αυτά πας να κάνης την ασθενή καλά; Είσαι στα καλά σου;». Ο παπα-Βαγγέλης, χωρίς να απαντήση, ήρεμα έκανε την δική του θεραπεία στην άρρωστη παπαδιά, με αποτέλεσμα αν γίνη καλά και να ζη μέχρι σήμερα. Τη νύχτα παρουσιάστηκε στον γιατρό ο άγιος Παντελεήμων και αυτός άρχισε να τρέμη.
Ο Άγιος του είπε: «Εσύ με έδιωξες, αλλά αν δεν μετανοιώσης, θα πάθεις χειρότερα». Αμέσως ξύπνησε και δεν μπορούσε να ησυχάση. Έψαξε, βρήκε τον π. Ευάγγελο αργά το βράδυ, ζήτησε συγχώρηση, προσκύνησε το Λείψανο του αγίου Παντελεήμονος και σταμάτησε η τρεμούλα του, που «πριν έτρεμε σαν κομπρεσέρ», όπως είπε ο π. Ευάγγελος. Από τότε κάθε χρόνο ο γιατρός στην μνήμη του αγίου Παντελεήμονος πήγαινε να προσκυνήση το Λείψανό του και να τον ευχαριστήση γιατί τον έφερε κοντά στον Χριστό και έγινε πιστός, από άπιστος που ήταν.
Κάποια φορά επισκέφτηκε τον π. Ευάγγελο στο σπίτι του μία κυρία για να εξομολογηθή μαζί με τον γυιό της που ήταν πολύ καλό παιδί και εξωμολογείτο στον παπα-Βαγγέλη.
Η μάννα πρώτη φορά πήγαινε από περιέργεια. Όταν μπήκε και την είδε ο π. Ευάγγελος, τα έχασε. Τα καθαρά και πνευματικά του μάτια έβλεπαν τα αθέατα στους πολλούς. Είδε να κουβαλά στην πλάτη της τον διάβολο, που είχε τρίχες στο πρόσωπο, μάτια άγρια, και δόντια σαν άγριος χιμπατζής.
Εξαγριώθηκε ο π. Ευάγγελος και την έδιωχνε. Μάλωνε όχι αυτήν αλλά το δαιμόνιο, που δεν έφευγε από πάνω της. Αυτή είχε ασχοληθή με μάγια και ήρθε με πονηριά στον παπα-Βαγγέλη για να αποκόψη το παιδί της από την επικοινωνία του με τον πνευματικό του.
Επίτροπος που συνεργάστηκε μαζί του για πολλά χρόνια διηγήθηκε το εξής: «Κάποιο απόγευμα είδα να μπαίνη στο ναό ένα παλληκάρι που το βαστούσαν. Μόλις πατούσε στα πόδια του. Είχαν έρθει από τα χωριά του Λαγκαδά. Ο παπα-Βαγγέλης τον διάβασε και έφυγαν.
Μεσοβδόμαδα τον έφεραν πάλι. Τώρα πατούσε καλύτερα. Άλλη μία φορά τον έφεραν και ύστερα έγινε τελείως καλά, αφού τον διάβασε πάλι ο παπάς. Ερχόταν έπειτα κάθε Κυριακή μόνος του και εκκλησιαζόταν εδώ. Μου έκανε εντύπωση ότι, όταν περνούσα με τον δίσκο, έβαζε το χέρι του στην τσέπη του και όσα χρήματα έπιανε, τα έδινε. Του έλεγα "βρε παιδί μου, πολλά είναι", αλλ’ αυτός συνέχιζε, γιατί εσκέπτετο ότι, αν ήταν παράλυτος, τι θα έκανε; Ενώ τώρα έγινε καλά και μπορούσε να εργάζεται και να προσφέρη με ευγνωμοσύνη στην Εκκλησία».
Δεν χάρηκε την σύνταξή του. Έμελλε ο Θεός να τον δοκιμάση σκληρά. Αρρώστησε από την βαριά ασθένεια του καρκίνου και νοσηλεύθηκε σε Νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης. Μόλις συνήλθε λίγο, ταξίδεψε για το αγαπημένο του Άγιον Όρος. Ήταν η τελευταία επίσκεψη.
Ήθελε να μιλήση με την Παναγία από κοντά. Να πάρη την ευχή Της. Φεύγοντας από το Άγιον Όρος κοίταξε πάνω από το καράβι για τελευταία φορά τα Μοναστήρια κι έμεινε σιωπηλός, βυθισμένος σε σκέψεις. Ήξερε πως στο εξής θα έβλεπε το Περιβόλι της Παναγίας από ψηλά.
Σε λίγο καιρό έπεσε στο κρεββάτι. Υπέφερε πολύ. Η κατάσταση συνεχώς χειροτέρευε. Από τις κατακλίσεις είχε ανοίξει η πλάτη του. Μέχρι που την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 1987 παρέδωσε την αγιασμένη ψυχή του στα χέρια του Θεού.
Τον έντυσαν με ολόκληρη την ιερατική στολή, όπως είχε ζητήσει. Στο δεξί χέρι κρατούσε το κομποσχοίνι, δείγμα της συνεχούς και αδιαλείπτου προσευχής του. Την άλλη μέρα της εξοδίου ακολουθίας, στην οποία προεξήρχε ο Μητροπολίτης Λαγκαδά κ.κ. Σπυρίδων, τελέσθηκε συλλείτουργο.
Μετά την ακολουθία και παρά την καταρρακτώδη βροχή, λιτανεύθηκε το σκήνωμα μέχρι τον παλαιό ναό του Αγίου Γεωργίου, που προέβαλλε τραυματισμένος από τους σεισμούς του 1978. Κατ’ απαίτηση των κατοίκων και με την σύμφωνη γνώμη του Μητροπολίτου ετάφη πίσω από το Ιερό του νέου ναού, όπου, παραδόξως, κατά την ώρα της ταφής η βροχή σταμάτησε.
Δέκα χρόνια ύστερα, και με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου, έγινε ανακομιδή του πατρός Ευαγγέλου. Τα οστά του ήταν σαν κεχριμπάρι και μία ευωδία πλημμύρισε τον τόπο. Ο άνθρωπος που έσκαβε ενώ δεν ήταν πολύ της Εκκλησίας, αμέσως συγκλονίστηκε και φώναξε: «Άγιος. Αυτός είναι άγιος».
Οι ενορίτες του σήμερα τον θυμούνται με συγκίνηση. Ομολογούν ότι ήταν ενάρετος και καλός παπάς. Διηγούνται πολλά για την αρετή του.
Την ευχή του να έχουμε. Αμήν.

*[Για τον π. Ευάγγελο Χαλκίδη εκδόθηκε ένα Τεύχος από τις εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη» με πολύ ωραία περιστατικά από την ζωή του. Τα γραφόμενα εδώ είναι αδημοσίευτα και είναι μαρτυρίες του Πρωτοπρεσβυτέρου Αναστασίου Παρούτογλου (Γεν. Αρχιερ. Επιτρόπου της Ι. Μητροπόλεως Λαγκαδά, Εφημερίου Ι. Μητροπ. Ναού Αγίας Παρασκευής Λαγκαδά και πνευματικού τέκνου του π. Ευαγγέλου), καθώς και άλλων πνευματικών του τέκνων. Τους ευχαριστούμε.]

Εκ του βιβλίου
ΑΣΚΗΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

impantokratoros.gr

http://anavaseis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_3027.html

Ἡ “ἀναμόρφωση”. Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος



Ἡ “ἀναμόρφωση”

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Πρέπει νά σταματήσουμε λίγο ἐδῶ ἐπάνω στήν ἔννοια τῆς ἀναμόρφωσης, διότι αὐτή, ὅπως καί ἄλλες ἔννοιες παγκόσμια ἀποδεκτές - ἐλευθερία, δημοκρατία, δικαιοσύνη, ἀλήθεια, ἄνθρωπος,- ἔχει, στήν μαρξιστική-λενινιστική συνάφεια, ἕνα ἐντελῶς διαφορετικό περιεχόμενο.
Ὁ μαρξισμός-λενινισμός ἐξαγγέλλει ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι θεός. Ἡ φύση, ἡ ζωή, ἡ κοινωνία καί ἡ ψυχή πρέπει νά ὑποβληθοῦν  στούς νόμους του ἱστορικοῦ ὑλισμοῦ. Οἱ μεγαλύτεροι ἐχθροί τοῦ ἱστορικοῦ ὑλισμοῦ εἶναι ὁ Θεός καί ἡ ψυχή. Αὐτοί πρέπει νά εξολοθρευθοῦν πρῶτα.
Ἐπαναλαμβάνουμε καί δέν θά τό ποῦμε πάλι ὅτι, πέρα ἀπό τήν οικονομική, πολιτική, καί στρατιωτική ἡγεμονία, ὁ κομμουνισμός ἀποβλέπει νά ἐξουσιάζει τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ψυχή πρέπει νά εξολοθρευθεῖ, διότι εἶναι αδύνατο νά ὑποδουλωθεῖ.
Ἡ θρησκεία, ἡ ἐπιστήμη, οἱ ἰδέες, τά ἰδανικά, τά συναισθήματα, ὅλα πρέπει νά ἐξολοθρευθοῦν καί ν΄ἀντικασταθοῦν μέ τίς ἰδέες, τούς νόμους καί τήν ἐπιστήμη τοῦ ἱστορικοῦ ὑλισμοῦ. Ἔτσι προκύπτει ἕνας ἄνθρωπος-θηρίο, ἕνας ἄνθρωπος-καρικατούρα, ἕνας ἄνθρωπος-διάβολος. Μόνο οἱ δαίμονες καί οἱ ἄνθρωποι, εὐσυνείδητοι γιά τήν ματαιότητα τους, ἀνακηρύσσονται θεοί.
Ἑπομένως, ἡ διαμόρφωση στό πνεῦμα τοῦ ἱστορικοῦ ὑλισμοῦ – δηλαδή ἡ “ἀναμόρφωση” – εἶναι ἡ μεταποίηση τοῦ ἀνθρώπου σέ διάβολο, ἡ καταστροφή τῆς ψυχῆς, ἡ θανάτωση τοῦ Θεοῦ, ἡ μηχανοποίηση τῆς συνείδησης, ἡ κατάργηση τῆς προσωπικότητας, ἡ ἐξαφάνιση τῆς ἐλευθερίας, ἡ ἀπόλυτη σκλαβιά, ἡ ψυχική τηλεκατεύθυνση, ὁ διανοητικός καθορισμός μέ τήν βάση τῶν ἀνακλαστικῶν. Κατευθύνονται ὅλα πρός μιά τέτοια παιδεία.

Τήν πιό ἁπλή ἐξήγηση τῆς “ἀναμόρφωσης» τήν δίνει ἡ περίφημη παιδαγωγική  τοῦ Μακαρένκο. Αὐτός ὁ ψεύδο-παιδαγωγός ἦταν ἕνας μεγάλος φαρισαῖος. Ὑπάρχει στό βιβλίο του ἕνα ἐπεισόδιο πού λέγεται ὅτι, ὅταν ἦταν διευθυντής στό ἀναμορφωτήριο, μεταφέρθηκε ἐκεῖ ἕνα ἀγόρι σέ ὀδυνηρή κατάσταση. Ὅλες οἱ μέθοδοί του γιά νά τό εἰρηνεύσει, νά τό ἠμερέψει, νά τό πλησιάσει, καί νά τό πείσει ἦταν ἀνώφελες, διότι τό παιδί δέν σταματοῦσε νά τόν βρίζει καί νά τόν προσβάλλει.
Ἀλλά ὁ παιδαγωγός Μακαρένκο ἦταν ἀγγελικός καί δέν ἔχασε τήν ἠρεμία καί τήν ὑπομονή  του. Χαμογελώντας του μέ πολλή ἐπιείκεια, τό βράδυ ἔστειλε τό παιδί σ᾿ ἕνα ὑπνωτήριο. Καί, τί θαῦμα! –μᾶς λέει ο Μακαρένκο, χωρίς ν΄ ἀποβάλλει ὅμως τήν μάσκα τῆς ὑποκρισίας. Τήν ἑπόμενη ἡμέρα, ὅταν κάλεσε τό παιδί, τί νά δεῖ καί νά μήν πιστεύει! Τό παιδί ἦταν σάν ἀρνάκι, πρᾶο, ὑπάκουο καί καλωσυνᾶτο.
Στό Πιτέστι μάθαμέ τί εἶχε γίνει μ΄ ἐκεῖνο τό παιδί, πού «ἀναμορφώθηκε» ἀπό τόν Μακαρένκο, σέ μιά νύχτα πού κοιμήθηκε μέ τά ἀναμορφωμένα παιδιά. Διότι ὁ Μακαρένκο, ὁ ἀκόλουθος τοῦ Μάρξ, θεωρεῖ ὅτι ἡ “ἀναμόρφωση” γίνεται στό κοινωνικό σύνολο καί ὄχι ἀπό τόν παιδαγωγό στόν μαθητή.
Στό τέλος, ὁ Μακαρένκο μᾶς λέγει, εὐχαριστημένος, ὅτι  καμμιά φορά δέν ἔδωσε χαστούκι σέ κάποιο μαθητή  του. Ἀλλ᾿ὅμως ἔχει ὀργανώσει τήν τρομοκρατία τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου διά τῆς ἐκπαιδευτικῆς δηλητηριάσεως τῶν μαθητῶν του καί τῆς μεταβολῆς τους σέ βασανιστές – καί αὐτό ἀκριβῶς δέν τό μαρτυρεῖ.
Χάριν τῆς ἰδεολογίας, ὁ Μακαρένκο εἶναι ψεύτης καί σαδιστής καί μ΄ αὐτό τόν τρόπο, καταντάει ὁ κλασικός ἐκπρόσωπος τῆς μαρξιστικῆς-λενινιστικῆς ὑποκρισίας. Αὐτός παρουσιάζει, σέ μικρή κλίμακα, μιά δαιμονική διαδικασία τήν ὁποία τὀ ἀθεϊστικό σύστημα ἐπιδιώκει νά τήν γενικεύσει σέ ὅλη τήν ἀνθρώπινη κοινωνία.
Ἡ “ἀναμόρφωση” εἶναι ἕνα σύστημα σχεδόν μηχανικό, καλά συγκροτημένο σέ ἐγκληματικά ἐργαστήρια, ὥστε δέν μπορεῖ νά ἀποτυχαίνει. Γράφουμε ἐδῶ περί αὐτοῦ μέ τό συναίσθημα ὅτι ἐμεῖς κάνουμε τό καθῆκον μας γιά τούς ἀνθρώπους, ἀλλά καί μέ τό φόβο ὅτι διασπείρουμε ταὐτόχρονα τήν πιό ἐκτρωματική μέθοδο καταστροφῆς καί ἠθικοῦ ξεπεσμοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 

26  Ἰουνίου 2013
________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας